Hallo schaatsers, Om maar met de deur in huis te vallen; het lukt mij (vrouw/49) niet om te leren schaatsen. Ik heb inmiddels twee jaar les gehad bij de Uithof en op een of andere manier kan ik het me niet eigen maken. Toen ik begon kon ik letterlijk niks; ik kon niet eens op schaatsen staan, de "vooruitgang" als je dat zo wilt noemen, bestaat er uit dat ik nu zelfstandig een rondje kan voortbewegen, schaatsen ga ik het maar niet noemen. Maar er is geen enkele progressie meer. Ik weet wat ik moet doen, maar het gaat gewoon niet. Ik moet bekennen dat ik nogal bang ben om te vallen en geen goede balans/coördinatie heb. Nu zijn sporters van nature altijd erg optimistisch ingesteld en sommigen ervan overtuigd dat iedereen alles kan leren, maar ik vraag me af of ik me niet gewonnen moet geven en moet toegeven dat schaatsen er voor mij gewoon niet in zit. Het lijkt me zo ontzettend leuk om te kunnen maar het blokkeert in mijn hersenen...ik krijg zelf die knop niet om. Ik heb wel vroeger als kind geschaatst in de winter, maar dat is is minstens 30 jaar geleden en bovendien incidenteel. Iemand met een goed idee?
Jammer om te horen! heb je weleens priveles overwogen?, toch wat meer gerichte aandacht misschien. Evt eens andere schaatsen proberen, misschien ervaar je met de ene meer steun dan de andere, en dat kan ook wat meer zelfvertrouwen geven.
Wisselen van instructeur met andere inzichten, aanpak wil ook wel eens helpen. Heb je dat geprobeerd?
Hoi, Nee dat heb ik nog niet geprobeerd. Maar aangezien ik in Rotterdam woon en we nu zelf een ijsbaan hebben kan ik volgend jaar (het seizoen is nu toch bijna om) wel eens lessen hier proberen. Dat heeft als bijkomend voordeel dat ik als beginner kan starten, waar ik dit jaar bij de Uithof al over moest mailen als brugman ...terwijl ik echt nog niet kan meekomen met een gevorderden groepje, nog niet eens met een beginnersgroep dat al 5 lessen heeft gehad. wat wel lastig blijft is dat een instructeur zelden tijd heeft voor iemand die zo veel extra aandacht nodig heeft en zo achter blijft...ik kan het gemiddelde niveau gewoon niet volgen. Ik ben wel iemand van doorzetten en volhouden, ook als het even wat moeilijker en minder leuk is, dat hoort immers ook bij sport. Maar ergens vraag je je toch af wanneer je de knoop toch moet doorhakken. Priveles niet overwogen omdat ik denk dat dat mijn budget te boven gaat, niet onderzocht moet ik daar wel eerlijk bij zeggen. En andere schaatsen, bij de Uithof kan je van die combinoren huren. Ik heb wel eens overwogen om die een keer te proberen...maar mijn probleem is niet dat ik zwakke enkels heb. Is het dan niet zo dat je doordat je minder bewegingsvrijheid hebt minder kan compenseren als je je evenwicht verliest? En het dus eigenlijk moeilijker en enger wordt?
Beste Tumma, Als je geen zwakke enkels heb dan heb je m.i. geen combinoren nodig. Waar rij je nu op? Duosport verzorgt dit seizoen op de ijsbaan in Rotterdam de schaatslessen en ze geven je als cursist individuele aandacht. Het seizoen is nu inderdaad bijna afgelopen, echter skeeleren is een goede voorbereiding op een nieuwe schaatswinter.
Priveles, misschien duur. Je kunt vragen om een halfuurtje, heb dat meerdere malen gedaan , en dan bijvb 3 per seizoen met intervallen om de lessen meer kans te geven zeg maar. Dan betaal je misschien iets van 20 euro per les, en heb je denk ik veel meer aan dan groepslessen, zeker om bepaalde persoonsgebonden problematiek te analyseren, en kom met vragen he, probeer dat zo duidelijk mogelijk te benoemen, in dialoog met je trainer.
Hallo Tumma, wat jij beschrijft lijkt me inderdaad erg vervelend voor je motivatie. Wat ik uit jouw verhaal niet kan opmaken is hoe vaak je per week schaatst. Met dergelijke problemen heb je niet zoveel aan 1x per week, omdat je dan steeds te veel moet wennen aan het ijs. Bij sommige ijsbanen heb je in de vakanties intensieve cursussen. Misschien zou je zoiets een keer kunnen proberen? Verder lijkt het me, zoals Schaatstinus ook al aangeeft, goed om straks skeeleren uit te proberen, om te kijken of je daarbij (weer door gewenning) over je angst heen kunt komen en je balans&coördinatie kunt verbeteren. Verder bieden verenigingen soms ook droogtrainingen of zaaltrainingen aan, waarbij coördinatie en balans vaak ook op het programma staan. Zou dat wat kunnen zijn? Succes!
Hallo Tumma, Ik ben zelf een beginner en heb les in Rotterdam. De groepen worden onderverdeeld naar niveau. Volgens mij kun je nog aanschuiven als je het wilt proberen. Privé lessen heb ik ook zien geven en dat zag er erg goed uit, ik overweeg ook om dat een keer te proberen. De prijzen staan ook op hun website http://www.duosport.nl/rotterdam/priveles/
Nogmaals bedankt voor het meedenken. Hmm, 20 euro voor een priveles is nog wel te doen. Ik heb een fijne trainer bij de Uithof hoor, maar hij kan me gewoon niet verder helpen...de arme man weet gewoon niet wat hij nog kan zeggen om het me makkelijker te maken. Het is iets dat ik zelf moet doen, maar niet weet hoe. Maar iemand anders met een andere insteek zou wellicht helpen. Ik schaats op ouderwetse lage noren met leren schoenen, geen combinoren en al helemaal geen klapschaatsen uiteraard. Skeeleren is al eens eerder geopperd...ik moet zeggen dat het me niet direkt aantrekt. Ik heb dat helemaal nog nooit gedaan en zie er tegen op omdat zonder enige begeleiding in mijn eentje te gaan doen, met mijn angst om te vallen. Toen ik met schaatsen wilde beginnen heb ik me georienteerd over schaatsclubs en verenigingen in mijn buurt. Rotterdam heeft een hele mooie club, maar lidmaatschap is niet echt goedkoop en ik zag eigenlijk helemaal niks wat deze club te bieden heeft waar ik als niet-kunnende schaatsen aan mee kon doen. Je kan op les...maar dat doen ze vervolgens bij de Uithof, wat mij er vorig jaar toe heeft doen besluiten dan maar gewoon zelf op les te gaan bij de Uithof, bespaarde me een clublidmaatschap van een vereniging waar ik verder toch niks kan. Lid worden van een schaatsclub terwijl je niet kan schaatsen lijkt me zo weinig zinvol. Zelfs de zomertrainingen die ze doen (op de fiets) zijn veel te hoog gegrepen voor mij. Je moet echt al een redelijk getrainde sporter zijn om mee te kunnen komen. Ik zie een impasse die ik niet kan doorbreken. Ik schaats inderdaad maar een keer per week. Dat is erg weinig maar ik zie voorlopig geen kans, behalve af en toe, om het vaker te doen. Van droog- en zaaltrainingen heb ik nog nooit gehoord . Misschien is dat iets om na het seizoen te doen...als voorbereiding voor een nieuwe poging volgend jaar? @Miki...de cursussen van Duosport zijn tot 1 maart...dat is wel zo goed als bijna afgelopen. Ik geef toe...ik ben een beetje laat met mijn hele verhaal. Toch ga ik wel contact met ze opnemen, eens kijken wat zij te zeggen hebben. Dank.
Je verhaal is voor mij erg herkenbaar, toen ik in november op het ijs stond was staan een hele opgave en de angst voor vallen is ook heel bekend. Ik was een keer op mijn knie gevallen en toen merkte ik dat ik het weer extra moeilijk vond om verder te komen. Een paar weken geleden heb ik van het merk Mc David hexpad kniebeschermers gekocht die ik onder mijn kleding kan dragen en niet in de weg zitten en ik merkte dat dit mij weer meer vertrouwen en rust gaf bij het schaatsen. Misschien dat wat meer bescherming jou ook dat stukje vertrouwen zou geven om vooruit te komen. Voorbeeld van de hexpad voor knie of elleboog: http://www.sporthuisdebierkaai.nl/ppc/f8k/su7/mcdavid-hexpad-sleeves
Miki, die tip van de kniebeschermers is een goeie, misschien een psychologisch truukje om valangst wat weg te nemen. Dat ga ik zeker proberen. Verder heb ik me opgegeven voor een priveles van Duosport voor komende woensdag, een uur lang. Ik ben benieuwd, er kan helaas ook nog uitkomen dat de instructrice vertelt dat ik dermate hopeloos ben dat ik maar beter kan stoppen... En 20 euro was een klein beetje optimistisch ingeschat ben ik bang maar ik wil het toch wel een keer proberen. Overigens is het geen conditie- of krachtprobleem...ik sport verder ook nog, vooral veel fietsen (racefiets), heb bijvoorbeeld een paar maanden geleden de klimroute van de Ronde van Vlaanderen nog gereden dus daar kan het hem niet in zitten. Voor de volledigheid. Jullie motiveren me igg wel om verder te zoeken en reiken ook zaken aan waar ik nog niet aan had gedacht, waarvoor dank. Ik zal woensdag ook bespreken of er iets is (zoals die droogtrainingen) wat ik in de zomermaanden kan doen om het volgend jaar een beetje beter voorbereid nog eens te proberen.
Aangezien je na twee jaar schaatsen nog steeds niet in staat bent lekker een rondje te schaatsen ben ik geneigd te denken dat het misschien toch aan je materiaal ligt. Ieder mens (behoudens alle chromosomen in juiste hoeveelheden aanwezig) is immers in staat zichzelf complexe handelingen aan te leren. Zo heb je jezelf ook ooit eens leren lopen, fietsen, schrijven, eten met mes en vork en misschien wel autorijden. Ik zie niet in waarom schaatsen niet zou kunnen lukken. Ik ben zelf twee jaar geleden begonnen met schaatsen op net iets te brede hoge Viking jrs. Deze gaven mij totaal geen steun en ik had constant het gevoel dat ik op eieren reed. Als ik mijn lichaamszwaartepunt iets naast mijn schaats bracht zwikte mijn schaats gelijk weg en als ik iets uit balans was stond ik gelijk op mijn tenen. Pas aan het einde van het seizoen begon ik voor mijn gevoel pas iets lekkerder te schaatsen. Hier heb ik wel ontzettend sterke enkels van gekregen, maar sneller rondetijden zaten er bij lange na niet in! Vorig jaar heb ik besloten nieuwe thermoplastische (klap)schaatsen aan te schaffen en dit was gelijk een wereld van verschil! Eindelijk had ik het gevoel controle te hebben over mijn schaatsen. Ik kon beter achterop zitten en ik kon echt gaan focussen op mijn techniek in plaats van op balans. Inmiddels rij ik 36ers. Op wat voor schaatsen rij je nu? En weet je zeker dat deze goed passen?
Hoi dsdevries, Nou, ik kan wel een aantal redenen verzinnen waarom niet iedereen alles kan leren hoor. Zo heb ik toevalligerwijs autorijden ook nooit kunnen leren; teveel handelingen tegelijkertijd uit moeten voeren...het is me nooit gelukt. Jaren en jaren les gehad. Mbt tot schaatsen; misschien heb ik wel gewoon een aangeboren evenwichtsstoornis, ik weet dat mijn balans niet echt goed is. Daar wringt hem misschien wel de schaats; hoe weet jij zo zeker dat bij mij alle chromosomen in juiste hoeveelheden aanwezig zijn? Ik schaats op een oud model Viking noren met leren schoenen, lage. Ik heb zelf het idee dat ze prima passen. Ik vind het eerlijk gezegd nogal een stap als je zo slecht kan schaatsen om dan peperdure thermosplastische klapschaatsen aan te schaffen. Dit is overigens geheel theoretisch want ik heb daar helemaal geen geld voor. Aan techniek en snelheid kom ik niet eens toe, ik ben voornamelijk bezig met niet te vallen. Ik heb woensdag een priveles van een instructrice van Duosport, dan zal ik al deze zaken eens voorleggen. Maar ik acht het niet ondenkbeeldig dat het oordeel zal zijn dat het mij gewoon niet gegeven is. Dat ik ondanks al het oranje op het Olympische podium de enige Nederlander ben die niet kan schaatsen. Maar ja, ik heb dan ook Noorse voorouders.
Ik zou gewoon eens een paar schaatsen huren op de baan en kijken of het daar beter mee gaat. Op de meeste schaatsbanen verhuren ze naast combineren ook viking marathons en klapschaatsen. Dit kost meestal niet zoveel, maar je moet wel even op een flinke borg rekenen. Baat het niet, dan schaad het niet! Ik heb eerlijk gezegd nog nooit iemand echt goed zien schaatsen op oude viking jrs en zeker niet als ze oud zijn. De meesten weten er wel enigszins op vooruit te komen. Sommigen kunnen er zelfs toertochten op rijden, maar daar blijft het dan ook wel bij. Opgeven kan altijd, maar niet voordat je alles geprobeerd hebt toch? Je vind schaatsen immers wel leuk anders had je niet al twee jaar les genomen.
Ik zou gewoon combinoren gebruiken. Als je je niet meer hoeft te richten op het stabiliseren van de enkels kan je je veel beter richten op het oefenen van de afzet. Als je de afzet eenmaal onder de knie hebt, dan kan je altijd weer terug naar lage schaatsen.
Hier dan even wat psychologie van een grond kouder dan de grond in Nederland de afgelopen maanden ook maar is geweest. Wat ik meteen bij jouw eerste bericht al dacht was: "Als ze nog de moeite neemt om hier om raad te vragen, is er nog hoop. Ergens heb ik het idee dat jij zelf eigenlijk (ook) niet helemaal gelooft dat het onmogelijk is voor jou, anders zou je het bijltje er allang bij neer hebben gegooid. Ik krijg uit jouw posts de indruk dat je je het niet kunt voorstellen dat je het wél zou kunnen, maar dat als er anderen zijn die nog hoop zien, dat je het dan wel het voordeel van de twijfel wilt geven. Ik hoop dat de persoonlijke trainer jou bevestiging kan geven in positieve zin. Je noemt ook de vele autorijlessen, zonder het gewenste resultaat. Ik denk dan aan twee mogelijkheden: 1. Je hebt een ongelofelijk doorzettingsvermogen, maar weinig zelfvertrouwen, 2. Je hebt een ongelofelijk doorzettingsvermogen en kunt daardoor niet stoppen, ook niet bij onhaalbare dingen. Als 2 het geval zou zijn, zou er echt iets aantoonbaar mis moeten zijn, bijvoorbeeld een motorische stoornis. Een (ernstige) evenwichtsstoornis zou al eerder aan het licht moeten zijn gekomen: bij fietsen ga je vaak onderuit of bots je ergens tegenaan en bij lopen val je regelmatig van de stoeprand af of in de bosjes. Is er geen duidelijk aangetoonde stoornis, dan zijn balans & coördinatie te verbeteren, bijvoorbeeld met yoga-oefeningen of balanstraining (zie ook YouTube). Een betere balans op het droge leidt tot meer vertrouwen op het ijs.
Wat fijn dat je inmiddels een priveles geboekt hebt! Ik denk wel om te kunnen glijden dat combinoren al veel makkelijker zijn om schaatsen op te leren dan op lage noren op de ijsbaan in Rotterdam kan je deze schaatsen ook huren om eens te proberen..Controleer wel even of ze goed scherp zijn, net als met je eigen schaatsen trouwens... Ik hoop dat de les woensdag je weer iets meer vertrouwen gaat geven...
Dat klopt wel een beetje, ik vind het zelf moeilijk inschatten. Ik zie zelf nauwelijks vooruitgang maar een feit is wel dat ik twee jaar geleden niet eens op schaatsen kon staan. Ik kan me ook niet heel goed voorstellen dat het aan de schaatsen ligt, alsof zo'n instructeur bij de Uithof je dan twee jaar lang laat voorttobben op ondeugdelijk materiaal. Zo'n man ziet dat toch? Bovendien, vroeger schaatste iedereen toch op die dingen? Het schaatsen bestaat toch niet pas sinds de klapschaats en de combinoor? Een keer van die combinoren huren bij de ijsbaan om het verschil te proberen heb ik al eens overwogen. Ik ben alleen een beetje bang dat ik het gebrek aan bewegingsvrijheid vervelend vind en het juist slechter gaat. Ik was al bang dat er iemand zou zeggen dat ik niet zo snel op moest geven. Punt 1 en 2 gelden beiden. Een van de dingen die ik fijn vind aan sport is dat het je grenzen verlegt, dat je soms dingen aan moet gaan die je niet lijkt te kunnen. Als het moeilijk is denk ik altijd aan dat spotje met Marlou van Rhijn, die hardloopster met twee carbonnen onderbenen: "nooit opgeven! nooit!" Maar ja...als ik dan in mijn tweede leerseizoen letterlijk na 3 lessen de beginners al oefeningen zie doen die ik na 1.5 jaar nog steeds niet kan staan de tranen me wel in de ogen. Ik vind schaatsen inderdaad leuk, die spaarzame momentjes dat het even best wel gaat. En ik zou zo vreselijk graag als er ooit weer eens natuurijs is een toertochtje kunnen rijden. Als is het maar 5 of 10 km, maar zelfs dat zit er nu niet in. Maar misschien ligt het aan de manier van lesgeven. Ik heb moeite met leren door kopiëren, ik zie het namelijk niet. Het is net alsof je een foto van een appeltaart te zien krijgt; zo moet ie worden. Tja...maar hoe doe ik dat dan? Ik moet echt als een kind stap voor stap leren, eigenlijk niet met een groep volwassenen want dat gaat me altijd met te grote sprongen. (daar heb ik ook met andere dingen last van). Ik hoop dus een beetje dat ik tijdens de priveles gerichter te horen krijg wat ik kan doen, bijvoorbeeld in de zomer aan oefeningen, om het volgend jaar dan nog eens te proberen. Mijn balans is niet heel goed. Ik kan bijvoorbeeld niet met mijn ogen dicht op één been staan, dan val ik gewoon om. Het is geen hele ernstige evenwichtsstoornis, maar helemaal jofel is het niet. Fietsen zonder om te vallen kan ik wel, maar als ik stilsta kukel ik wel eens zomaar om.
