Wereldbeker 2, Tomakomai, 23-25 november

Helemaal mee eens , de topsporter van nu heeft dezelfde rol als een circusartiest.

De discussie gaat over de zo eerlijk mogelijke omstandigheden waarin de wedstrijden worden verreden. En niet over talent en begeleiding.

Om dat laatste dient het m.i. altijd te gaan.

Je bedoelt ter vermaak van het publiek? Dan kan je beter naar het circus gaan. Of naar de Toppers.

In de post die ik heb gequoted werd duidelijk de link gelegd tussen eerlijkheid en hard trainen. Wat mij betreft zit je dan op een verkeerd spoor.

Ik zie het. De quote in je post niet gezien.

Wat eerlijkheid betreft, de een heeft nu eenmaal meer aanleg voor iets dan een ander.
Zoals op de marathon de Kenianen vrijwel altijd de overwinningen voor zich opeisen, door de goede begeleiding en hun bouw.
https://www.nrc.nl/nieuws/2014/10/18/waarom-lopen-zij-toch-zo-snel-1428188-a137142

Als we dan toch gaan woordneuzelen: ik zeg niet dat degene die het hardst traint wint, ik zeg dat ik het verstandiger vind om sporters die alles op alles zetten om het uiterste uit zichzelf te halen op de momenten dat het er echt om gaat gelijke kansen te gunnen wua omstandigheden.

En dat het niet eerlijk tja, het leven is niet eerlijk? Als je zonder benen wordt geboren in centraal Afrika zijn je kansen om olympisch kampioen schaatsen te worden nou eenmaal nihil. Maar dat doet niks af aan het feit om op belangrijke evenementen gelijke omstandigheden te willen creeeren!

Geen Jumbo's in Polen, die gaan op trainingskamp in Collalbo.

Ik las ergens dat ze grotendeels zouden ontbreken in Polen, blijkbaar gaat niet iedereen naar Collalbo.

Gelijke omstandigheden, hoever wil je daarin gaan? Ik trek dat nu even in het extreme door: Sommige rijders komen tijdens hun rit in de situatie dat ze op de kruising uit de wind achter hun tegenstander kunnen zitten, anderen krijgen die kans niet. Dus moeten we voortaan allemaal alleen rijden in plaats van in paren. Ook allemaal starten in dezelfde baan, omdat we niet precies weten wat de invloed is van starten in de binnen- of buitenbaan. Voorkennis van gereden tijden moeten we ook niet hebben, dus iedereen wordt bij aanvang van de wedstrijd in quarantaine geplaatst, zodat niemand tijden mee kan krijgen. We halen we de rijders één voor één naar de ijsbaan op het moment dat ze aan de beurt zijn. Dweilen na elke rit, zodat iedereen op dezelfde kwaliteit ijs rijdt. Publiek mag ook niet meer, want die kunnen met aanmoedigingen, boegeroep en wat dan ook invloed hebben op het presteren van rijders.

Het andere extreme is dat je gewoon aan het rad van fortuin gaat draaien en er komt een winnaar uit.

Ik denk dat er niemand is die de situatie van één van beide extremen de werkelijkheid wil zien worden. Het streven naar gelijke omstandigheden staat daarmee op gespannen voet met een goede wedstrijdbeleving. In vergelijking met andere sporten moet je toch constateren dat we in het streven naar gelijke omstandigheden in het schaatsen al behoorlijk zijn doorgeslagen.

Volkomen eens met deze post. Het doorgeslagen streven naar gelijke omstandigheden heeft er ook voor gezorgd dat schaatsers enorme zeurders zijn geworden. Regelmatig geklaag over lotingen, over dagindelingen (ik heb de dag er voor een 5km en hij niet en dat is niet eerlijk...), over deuren die open staan, over ijskwaliteit, enz., enz...

Gewoon ophouden met doen alsof gelijke omstandigheden mogelijk zijn en alsof gelijke omstandigheden nodig zijn om de winnaar aan te wijzen.

"Esmee Visser wilde wel, deed nog een extra slag, maar werd gisteren bij de wereldbekerwedstrijden schaatsen in het Japanse Tomakomai bijna als vanzelf teruggeblazen over het ijs."

Gisteren, dat is vandaag omdat het morgen in de papieren krant staat.
Ook Trouw schrijft wel eens over schaatsen. Met als constatering: "Buitenijs, dus. De schaatsers klaagden er niet over.".

Medaillespiegeltje, medaillespiegeltje, aan de wand,
wie heeft de meeste medailles van alle landen?

Hm, dat rijmt niet.


(edit: één keer brons meer voor USA en één keer brons minder voor RUS)

Inmiddels hebben 64 mensen in de poll gestemd en is de enthousiasme voor het buiten schaatsen iets afgenomen. De modus is nu met 18 stemmen "Elk jaar precies één keer is ongeveer het beste" terwijl de mediaan is verschoven naar "Vaker dan eens per jaar zou mooi zijn".

9 mensen (14%) willen niet of nauwelijks buiten rijden en 10 mensen (16%) willen de helft of meer buiten rijden, deze twee minderheden vormen de flanken, want mijn drie "middenopties" halen bij elkaar 45 stemmen (70%) en daarmee een ruime meerderheid.

Conclusie is dat een ruime meerderheid van het forum één of meerdere wedstrijden per jaar buiten wil rijden, maar de meerderheid van de wedstrijden binnen wil houden. Gelet op de discussie lijkt het erop dat mensen de WK's (vooral het WK afstanden) binnen wil houden, maar een WB, EK of na-olympisch WK vierkamp wel regelmatig buiten.

Volgens mij is Nederland hetzelfde als vorige week: Het meeste medailles maar op nummber 2 in the spiegel omdat een ander land vaker goud heeft (toen Rusland).

Als we de Teamsprint wel gewonnen hadden, hadden we dus eerste gestaan. Toch jammer van die 0,10 seconden...

dit is dus wat er gebeurt wanneer bv een Swings het gaat eens niet dicht rijdt, iedereen tenonder
vorige jaren ook een aantal keer, rijdt Swings het gat dicht is ie dom volgens sommigen, maar doet ie het niet verliest ie ook.
Enfin goed, de Koreaan leek sws te snel vandaag.

bij alpine ski middelt het zich natuurlijk uit omdat er zoveel manches zijn, en de wereldbeker quasi evenwaardig is tov WK
vind het ook prima zo, een wereldbekertje schaatsen in open lucht
en misschien hoogstens om de paar jaar eens een belangrijker kampioenschap zoals in Amsterdam

Flauw van Wüst om buitenschaatsen nu als factor te noemen. Het vorige WK Allround, buiten, won Ireen de 3km met minstens 4s voorsprong op het hele veld, waar ook de nummers 3,4,5 van de OS in meereden. Toen was het natuurlijk haar klasse die haar haar ruimste overwinning ooit op de 3000 bezorgde, vandaag was het de wind die haar op de 6e plek liet eindigen. Op het WCKT was haar 3km ook maar zozo en vorige week eindigde ze niet hoger dan nu.

Dan Esmee Visser. In elk interview geeft ze aan dat ze nieuw, dat winnen niet vanzelfsprekend is. Dat is terecht en dit is daar een voorbeeld van. Gister op de MS maakte ze ook geen bijzondere indruk, nu dus weer niet. Buitenijs is (nog) niks voor haar. Na haar reden Sablikova en Voronina nog keurig naar plek 2&4.

De NLse vrouwen hebben dit hele weekend 1 medaille gepakt, dat ligt niet aan oneerlijkheid, of aan een loterij met de elementen, maar aan het niveau dat ze hadden in Tomakomai. Wust won overigens gewoon nog de 1500m-loterij gisteren.

Nergens wordt in de regels over 'eerlijk schaatsen' gezegd dat het ijs -11 moet zijn, de luchttemperatuur 14 en de luchtvochtigheid 80. Gelukkig maar. Het zijn van de beste schaatser beperkt zich niet tot specifieke omstandigheden, maar vraagt juist aanpassingsvermogen en kwaliteit in de 'breedte'. Dat het anders was dan anders, maakt het niet oneerlijk.