Leerdam zou zeker nog beter verkopen. Die is veel bekender bij het niet-schaatspubliek. Ik denk dat de goede verkoop nu vooral te maken heeft met het feit dat het heel lang geleden is dat er een BN'er in heeft gestaan. Maar leuk voor Joy dat het succesvol is en dat ze er fijne reacties over krijgt. Ik las trouwens ergens dat de Playboy-uitgave met de beste verkoopcijfers ooit, die was met... Viola Holt.
Interview met Stolz: Wat ik interessant vind is dat hij het record van Niemann van 23 world cup overwinningen achter elkaar noemt, en dat hij nu op 16 zit. Leuk dat hij er mee bezig is, maar hij zit eigenlijk pas op 12, omdat de 5 kilometer in Salt Lake City helemaal op het laatst was dat weekend en hij dus alleen die vier afstanden in Quebec, Nagano, en Beijing heeft. Je zou het natuurlijk kunnen interpreteren als "starten op afstanden waar je eens kans op maakt", maar dat wordt het in sommige gevallen wat grijs. Telt voor iemand als Sven Kramer de 1500 meter wel of niet?
https://nos.nl/video/2551164-verbij...oze-maanden-klaar-na-twee-kilometer-hardlopen Rapportage over Kai Verbij (en Johan de Wit) en zijn soort-van comeback.
Wat een aparte flapdrol is het toch. Ik vind dit zo'n atypisch verhaal voor een sprinter, dat zij meestal maniakale mensen die elke vorm van toeval uitsluiten. Hij lijkt zonder idee weggegaan bij Orie, totaal uit controle. Hoop dat hij terugkomt, zou heel erg leuk zijn.
J'ai bien Aimé cette (février 2023) interview avec lui: https://www.lesoleil.com/2023/01/25...-les-autres-8abb923da0c6b535c6d821bf68d9d173/ Aimé Perreault, de schaatser als geen ander Aimé Perreault is geen atleet zoals de anderen. De langlaufer die langebaanschaatser werd, omarmt zijn anders-zijn volledig. De 20-jarige benadrukt dit zelfs met trots als we met hem praten over zijn bijzondere sportcarrière. “Ik heb altijd graag dingen gedaan die anderen niet doen”, zegt hij tijdens een vergadering in de cafetaria van het IJscentrum van Sainte-Foy. 142 kilometer langlaufen op één dag is iets wat niemand kan, maar mij stoort het niet. Ik hoef ook geen 200 kilometer te fietsen. Alles wat mensen niet doen omdat ze het te moeilijk of nutteloos vinden, vind ik leuk! Perreault, geboren in Lévis, noemt als voorbeeld zijn eerste lange langlauftocht, de sport die hij tot 2021 het meest actief beoefende. “Ik had het mijn ouders niet verteld,” herinnert hij zich. , grijns. Ik heb ze gewoon verteld dat ik drie uur ging skiën. Uiteindelijk heb ik de hele dag niets gegeten of gedronken en heb ik zes uur lang 100 kilometer geskied. Toen begon ik met lange duurlopen!” Enkele voorbeelden In december 2021 had de jongeman zichzelf het doel gesteld om het jaar op zijn ski's te verpletteren, een tocht van 200 kilometer die meer dan 10 uur aan aanhoudende inspanning zou vergen, een project dat werd verijdeld door het opleggen van een doofpotaffaire door de regering van Legault , een paar uur voor 2022. Aimé Perreault was erg teleurgesteld toen hij na slechts… 160 kilometer moest stoppen! Twee maanden later, op 26 februari 2022, schreef de jongste atleet zich in voor de IceMan Ultra van de Pentathlon des neiges de Québec, een combinatie van 25 kilometer skiën, 40 kilometer schaatsen en 10 kilometer hardlopen, en eindigde als goede tweede, achter voormalig Rouge et Or-atleet Christopher Busset. Zoveel voorbeelden die zijn atletische kwaliteiten op lange afstanden goed beschrijven. Daniel Dubreuil, die een belangrijke rol speelde in zijn overstap van langlaufen naar schaatsen, is niet langer verbaasd als hij verhalen hoort over Perreaults extreme prestaties, aangezien hij zich heeft gekwalificeerd voor beide 5.000 meter World Cup-evenementen langebaanschaatsen volgende maand in Polen. "Voor een jongeling is het één ding om aan langeafstandssporten te doen, maar het is wat hij doet om te trainen dat indrukwekkend is", geeft de coach toe. Hij is het type dat op een ochtend wakker wordt en zegt: "Oké, ik ga een fietstocht van 200 kilometer maken." Je moet hem genoeg ruimte geven om plezier te hebben, maar het is absoluut het type dat die helemaal los gaat op het ijs." De eerste die een helm droeg Perreault heeft geen gebrek aan lef. Volgende maand zal hij tijdens de wereldbekerwedstrijd langebaanschaatsen solo met helm meedoen, een primeur in een individuele langebaanwedstrijd van deze omvang. Geef de pandemie de schuld Dat is nog niet alles. De rest van Aimé Perreaults verhaal is net zo atypisch en intrigerend. De belangrijkste reden voor zijn overstap van langlaufen naar schaatsen was wat je een inzinking zou kunnen noemen. “Een ongeluk dat goed afliep, denk ik!” glimlacht Perreault als hem de formule wordt voorgelegd. Het waren vooral de leveringsproblemen als gevolg van de COVID-19-pandemie sinds 2020 die hem ertoe aanzetten zich op het langebaanschaatsen te richten. Omdat hij het wachten op nieuwe ski's, die geschikt waren voor zijn gewicht, beu was, keerde hij zijn jarenlange passie de rug toe. “Ieder jaar werd ons verteld dat we ze in december zouden ontvangen, maar we hebben ze nooit ontvangen. Nadat ik twee jaar op ski's had gewacht, besefte ik eindelijk dat ik ze niet zou krijgen. Ik heb besloten om in de tussentijd te beginnen met skaten en ben daar sinds december 2021 niet meer mee gestopt." Wij hadden er al een hele tijd met hem over gesproken. Hij is al jaren lid van de shorttrackclub Lévis en er werd al langer tegen hem gesproken over zijn potentieel voor lange afstanden. De inwoner van Lévis wilde echter niet luisteren. “De shorttrackcoaches zeiden altijd dat ik goed zou zijn in langebaan, maar ze wisten niet hoe ze me aan het schaatsen konden houden. Ik ben altijd beter geweest in skiën en wielrennen, maar schaatsen is nooit mijn sterkste punt geweest. Het was gewoon voor de training, voor de lol.” Hij geeft toe dat hij zijn nieuwe discipline in het begin "niet echt leuk" vond. “Ik was liever buiten”, zegt de buitenliefhebber. Begin december werd ik gevraagd om mee te doen aan de Canada Cup en toen werd ik eerste op de 5000 meter. Ik dacht bij mezelf: "Ik ben niet zo slecht, ik denk dat ik in de winter doorga" en na een paar wedstrijden besloot ik door te gaan." Groot potentieel Als voormalig atleet en broer van een Olympisch medaillewinnaar heeft Daniel Dubreuil veel schaatsers zien komen en gaan in zijn leven. Hij geeft echter toe dat de zaak van Aimé Perreault uitzonderlijk is. Het potentieel van de jongeman staat in verhouding tot zijn lef, waardoor iedereen zich moet aanpassen, ook coach Marc-André Poudrier-Michaud. "Het begint pas net [te stijgen]", vervolgt Daniel Dubreuil. Zijn uitdaging, en dat was deze herfst niet altijd even makkelijk, is om aan een heel gestructureerd programma als het onze deel te nemen, omdat hij in het verleden altijd min of meer heeft gedaan wat hij wilde. Uiteindelijk lukte het hem om in het plaatje te passen. Maar als je hem coacht, moet je accepteren dat wat je hem laat doen niet altijd even nauwkeurig zal zijn." Hij verlaagt de verwachtingen Aimé Perreault krijgt volgende maand een droomkans om zijn leerproces voort te zetten tijdens de komende twee wereldbekers, waar hij schouder aan schouder zal staan met de allerbesten op het gebied van lange afstanden, iets waar Canada niet bepaald sterk in is in het schaatsen. De hoofdbetrokkene weet dit en tempert zijn verwachtingen enkele dagen voordat hij zijn koffers pakt voor zijn vertrek, dat gepland staat voor 3 februari. Hij is opgewonden Zijn schitterende carrière is een bron van hoop en Aimé Perreault kan zijn enthousiasme nauwelijks verbergen. “Ik kan het nog steeds niet geloven. Ik denk dat ik het pas in het vliegtuig besef en dat ik dan op het ijs lig. Totdat je weg bent, ben je er niet meer!” filosoof degene die een voorkeur heeft voor de 10.000 meter. De jonge schaatser, die als kind door zijn ouders overal naartoe werd gebracht voor fietstochten, langlaufen en rolschaatsen, droomt nu van de Olympische Spelen van 2026, maar hij weet dat er nog veel water onder de brug door zal stromen. bruggen van hier naar daar. Zijn volgende missie is om eerst een helm te vinden! (google translate) Dit lezend denk ik dat hij het niet erg vindt de 10 alleen te moeten rijden
Nog maar een interview (feb 2024) met een Franstalige Canadees: https://www.lapresse.ca/sports/spor...sse/le-virage-grand-angle-de-david-la-rue.php De groothoekdraai van David La Rue Meerdere blessures, een afgelaste Olympische selectiewedstrijd vanwege de COVID-19-uitbraak, drie jaar afwezigheid op het wereldbekercircuit: David La Rue heeft het de laatste jaren zwaar gehad. Zodanig dat de vice-wereldkampioen bij de junioren op de 1500m in 2018 aan zichzelf ging twijfelen. “Heb ik mijn volledige potentieel in de sport bereikt? vroeg de voormalige shorttracker zich af. Ik probeerde allerlei dingen uit en dacht dat ik goed was, maar het was niet het niveau waarop ik wilde zijn. » Afgelopen winter kwam het moment in zicht toen hij drie medailles won op de World University Games in Lake Placid, waar hij het opnam tegen een aantal grote rivalen. La Rue zette zijn succes in de herfst voort door de beste resultaten uit zijn wereldbekercarrière te behalen, waaronder een achtste plaats op de 1500 meter in Peking, driekwart seconde achter het podium. Hij keek uit naar de rondes in Noorwegen en Polen. Maar zijn problemen waren nog niet voorbij. Op een fietskamp in Girona, Spanje, volgde hij een teamgenoot met een snelheid van 40-45 km/u toen hij tegen een grote rots botste die zij niet had gezien. Hij kreeg een klapband aan de voorkant en lag versuft op het asfalt, met een schaafwond aan één kant. Het ergste was dat hij met zijn hoofd op de grond terechtkwam en zijn helm instortte. La Rue werd met spoed per ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Hij dacht dat het ergste voorbij was, maar een CT-scan liet een hersenbloeding zien. “Ik was mishandeld, ik had wonden over mijn hele huid, maar mijn hoofd was in orde, ik was helder,” zei hij vorige week aan de zijlijn van het WK in Quebec. “Achtenveertig uur later gingen de symptomen in vrije val! Ik werd wakker, duizelig, en kon niets lezen op het scherm van mijn mobiele telefoon. Ik stond op om naar het toilet te gaan, viel tegen de muur en begon over te geven. Dat was het begin van een lange dag om terug te keren naar Quebec… Mijn redenering was waarschijnlijk niet optimaal. De stewardessen hadden medelijden met mij, maar ik overleefde. » Nadat de bloeding was gestopt, keerde de atleet uit Saint-Lambert begin januari terug op het ijs. De volgende dag begon de duizeligheid opnieuw. Het duurde twee weken voordat hij hersteld was. “Het waren geen trainingsklachten, maar mijn evenwichtsorgaan was aangetast. Alles wat met het innerlijk oor en evenwicht te maken heeft. Ik kon het nog steeds volhouden en zelfs mijn fiets en krachttraining voortzetten. » “Een totaal andere mentaliteit” De 25-jarige schaatser is sinds twee weken succesvol terug op het Gaétan-Boucher ovale circuit in Quebec. Hij boekt kleine vooruitgang, naast zijn vestibulaire fysiotherapiesessies. Zijn seizoen is praktisch voorbij, afgezien misschien van de Canada Cup over een maand in Calgary. Ondanks alles blijft La Rue positief. Hij heeft een bachelordiploma financiën van de Laval University en maakt gebruik van zijn competitieve tijd om te studeren voor zijn niveau II-examen om Chartered Financial Analyst (CFA) te worden. De donkere periode van de laatste jaren zorgt ervoor dat hij zijn sportcarrière in perspectief plaatst. “Ik heb een heel andere mentaliteit ten opzichte van sport. Ik doe het omdat ik het leuk vind, omdat ik landen wil ontdekken, de tijd wil nemen om ze te bezoeken en met andere atleten wil omgaan. Natuurlijk wil ik presteren, maar alleen daaraan denken was niet per se gezond. “Nu is schaatsen een deel van mijn leven geworden waar ik blij mee ben. Het is logisch in relatie tot mijn algemene doelen op de lange termijn, zowel op sportief vlak als in het leven in het algemeen. » Hij is ervan overtuigd dat hij door deze groothoekdraai zijn volledige potentieel zal ontdekken.