Hoe zit het nou met die heupen, moet je er naar streven om de heuplijn horizontaal te houden, of mag die ook 'schommelen' . Deze vraag mede n.a.v. afgelopen weekend, waar Bart een en ander demonstreerde met z'n kleurpotloden. Hij wees op de heuplijn van Kramer, die bij de afzet niet horizontaal was, maar volgens mij is dat bij Sven eigenlijk nooit het geval; wat ik zie (maar ik kan het mis hebben) is dat hij z'n 'vrije' heup laat zakken, voor of op het moment dat hij met het andere been afzet. Alles wat Kramer doet is zo ontspannen, en het zakken van die heup geeft een extra 'schwung ' aan z'n slag, zo lijkt het . Bij Wouter OH en Ireen Wüst valt me dit ook op trouwens. Is het niet zo dat wanneer je een goede valbeweging hebt, je automatisch een heuplijn krijgt die iets schommelt en niet vlak blijft? Als argument vóór een vlakke heuplijn, zou ik zeggen dat de heup van je afzetbeen niet omhoog moet komen, omdat een afzet in verticale richting niet effectief is, klopt dat een beetje? Maar ja, wat is nu het beste om na te streven?
ik heb het idee dat ze door dat geschommel extra druk opbouwen. je ziet dat bij wust erg goed: ze routeert zelfs haar complete bovenlichaam zodanig dat ze tijdens de zeer breed gespoorde afzet nog extra opzij zwiept om de afzet extra kracht bij te zetten (anders komt ze niet eens boven). dit is een stijl die mij persoonlijk niet bevalt: ik ga liever voor de vlakke heuplijn want dat is beter voor de afzethoek en valbeweging. bovendien druk je je in een vlakke lijn daardoor niet naar boven. en het rijdt veel prettiger.
