Beste schaatsliefhebbers, Dit jaar ben ik begonnen met 2x per week te schaatsen, hiervoor alleen af en toe op natuurijs. Ik merk in mijn techniek progressie en ben tegenwoordig altijd op de binnenbaan te vinden. Alleen... Normaal gesproken merk ik dat mijn benen de eerste twee rondjes heel erg 'moe' zijn en ook beginnen te zeuren. Ik moet dan even langzaam aan doen. Wanneer het weg is getrokken kan ik vervolgens redelijk lang constant schaatsen zonder dat ik last krijg van kraampjes/pijntjes/vermoeidheid. Echter, af en toe - zoals gisteren, komen mijn benen niet over dit punt heen. Dan schaats ik twee rondjes, doe ik rustig aan, schaats ik weer twee rondjes en heb ik weer last van mijn benen. Na een uur op de schaatsbaan te zijn geweest en telkens na een paar rondjes te moeten 'opgeven' ben ik gisteren van de baan gestapt: ik kom maar niet over 'dat ene punt' komen. Vreemde is dus dat ik dit niet altijd heb. Is dit voor iemand herkenbaar? Komt het doordat ik die dag te weinig heb gedronken, of verkeerd heb gegeten, of...? Of ligt het misschien gewoon simpelweg aan het ijs, dat op de Jaap Eden niet altijd consequent van kwaliteit is?
Denk dat je iets meer aandacht moet besteden aan een goede warming-up :wink: Waarom het de ene dag wel goedkomt en de andere dag niet kan ik vanaf hier niet zeggen.
JB, Kijk eens in het item 'hoe te ontspannen' (pagina 3 in het overzicht techniek en training). Ik heb hetzelfde en volgens mij is het (bij mij althans) een balansprobleem. Op het rechte eind ontspan ik mijn bijhaalbeen niet goed. Ik houd dat been toch min of meer gespannen omdat ik niet volkomen in balans op het andere sta. Misschien gebruik ik het bijhaalbeen een beetje om die balans te houden, misschien houd ik het wat opzij om bij het overkomen tegenwicht aan de andere kant te hebben maar hoe dan ook, de benen ontspannen niet. De afvalstoffen worden niet goed afgevoerd en dan houdt het snel op. Op natuurijs heb ik er veel minder last van, volgens mij omdat juist de bochten een enorme belasting voor je benen (vooral links) vormen en dus juist op de baan die ontspanning hard nodig is. Goede warming up helpt zeker, rustig beginnen met schaatsen ook, en op een gegeven moment kan ik ook wel wat langer doorschaatsen. Maar de beste oplossing is volgens mij toch een goede balans en ontspanning.
hallo jb, Ja zeker herkenbaar! Vind de tips van de anderen goed! ik doe zelf nooit een warming up, maar rijdt langzaam in. De ene keer gaat t vlotter dan de andere keer, maar forceren vermijdt ik perse! Stroop in de benen noem ik t weleens, de circulatie moet nog opgang komen, dan werkt alles beter.
Stroop in de benen... zo voelt het ja Het zou best aan mijn gebrek aan warming-up kunnen liggen. Ik wil er meestal meteen in knallen. Eergisteren heb ik wat meer opgebouwd en, zover ik het met de sterke wind kon beoordelen, ging het beter.
Klinkt als een tekort aan doorbloeding (energie) door de spieren... 2 rondjes zonder energie is dan al gauw te lang. Heb je de warming up uit reactie 1 al geprobeerd? Je zou ook kunnen proberen om in eerste instantie bij het inrijden de druk in de benen minimaal te hebben, dus bijvoorbeeld eerst alleen wat rechte stukken in te rijden. Als de spieren weer een beetje "gewend" zijn aan de beweging (druk), komt de doorbloeding wellicht beter op gang. Misschien help dit? Succes in ieder geval!
Ja, denk zeker dat het met circulatie te maken heeft! Daarom is meteen knallen alleen maar achterop raken. ga maar niet door pijngrenzen heen voordat je warm bent! waarschijnlijk voel je je in t begin ook meer instabiel, als of je lichaam no niet echt wakker is, of paraat misschien een beter woord. Ik werk zelf van onder naar boven, begin met aandacht bij de voeten en het plaatsen ervan, dan langzaam aan is t net alsof t vat gevuld wordt, je merkt dat je adem rustig wordt, en laat je niet beet nemen door angsten!
