Een race om nooit te vergeten

Het wereldrecord van Carl Verheijen op de 10km in Thialf in 2005. Dat was zo mooi! Met amper 3 tienden (of minder zelfs) voorsprong op Hedrick met nog 1 ronde te gaan (en iedereen kent de slotronden van Hedrick). Zo spannend!
En de 1000m van Timmer in Turijn. De sfeer en de reacties van het publiek na elke vrouw die langzamer reed dan Timmer en het publiek dat een fractie eerder doorhad dat Timmer won... Fenomenaal!

In beide gevallen was ik live aanwezig en zal het nooit vergeten...

De race die ik nooit zal vergeten is de laatste rit van de Olympische 1500 meter in Sotsi, Marrit Leenstra tegen Christine Nesbitt. Dat ze na 1100 meter nog helemaal gelijk liggen, maar dat Marrit zoveel snelheid houdt dat ze op de kruising wegrijdt en ondanks haar laatste buitenbocht toch nog met meer dan een seconde wint en Olympisch Kampioene wordt. Onvergetelijk. :!:

Ow jeej, nu heb ik met mijn helderziende gaven de uitslag voor jullie verpest. :shock:

Je vergeet het feit dat ze een persoonlijk-, baan-, nederlands-, wereld- en olympisch record rijdt van 1.49.78 en de eerste vrouw onder de 1.50 op de 1500m is.

bedoel je dan niet de spelen van Vancouver 2010???

Nou, k geloof niet dat je daar zomaar een wereldrecord kunt rijden. Trek jij Leenstrafan's voorspellende gave in twijfel? :lol:

hahaha
nee dat niet, maar ik denk dat marrit leenstra misschien al eerder "klaar" is, had nog niet nagedacht over hoog-, dan wel laaglandbaan

is de zwarte zee ook geen laaglandgebied??

Hier kan ik me ook bij aansluiten, vooral die van Piet Kleine staat me nog voor de geest. Dat was namelijk het moment (ik was 6) dat ik besloot dat ik met rolschaatsen voortaan Piet Kleine wilde zijn als we wedstrijdjes hielden met de buurtkinderen. :wink:

De 5 km van Jochem Uytdehaage tijdens de OS in SLC.
Dat vond ik gewoon heel bijzonder, ik ben nog nooit zelf zo zenuwachtig geweest tijdens een race.

Wat is het maximum aantal races dat ik mag opnoemen? :lol:

Soms denk ik weleens, had ik het beeldmateriaal nog maar, zoals

Gianni Romme 13.03.40 in Heerenveen.
Gouden Gerard van Velde.
Friesinger wereldkampioene 5000 meter Inzell, verschil van 35 honderdste naar ik meen.
Friesinger olympisch kampioene op de 1500.
Hedrick tegen Verheijen in Turijn op de 10000 meter.
Fabris die olympisch kampioen wordt met zijn manier van opbouw.
Ach etc. etc...
:wink:

En natuurlijk zijn de verhalen vanuit een verder verleden ook prachtig om te horen.

@Linda: Mooie beelden heb je neergezet!!

Sotsi ligt inderdaad aan de zwarte zee, dus op zeeniveau. Van de andere kant, het ligt niet ver van de Kaukasus vandaan en dat is het hoogste gebergte van Europa¹. Ze beschikken wel over hoogteverschillen en dat is ook wel nodig om als subtropische stad de Winterspelen binnen te halen. Waar ze de baan gaan bouwen weet ik niet, maar aangezien ze met Moskou en Kolomna al twee snelle laaglandbanen hebben zou het me niet vreemd (en waarschijnlijk ook erg slim) lijken om de baan een stukje in de bergen te bouwen.

¹ Sotsi ligt maar 220 kilometer van de Elbrus, met 5642 meter de hoogste berg van Europa.

De race van Anni Friesinger tegen Claudia Pechstein op de 5 km tijdens het WK allround 2005 in Moskou. Toen Anni in de laatste binnenbocht onderdoor kwam, en toen dus met 4 afstandszeges wereldkampioen werd.. Kippenvel! En verder, er zijn zoveel mooie races geweest, ik kan ze bijna niet allemaal opnoemen. Een kleine opsomming: 1500 van Wennemars-Fabris, 5km van Hughes-Pechstein en Pechstein-Groenewold, 10 km's van Wennemars, Romme en Kramer, en een paar races van Hedrick tegen Verheijen.

ik vond het O.K.T van december 2001 ook te gek. Hoe die Gretha Smit uithaalde op de 3 en de 5. Met die fluwelen techniek en dat nuchtere boerenverstand En dan die verslagen koppies van die langebaanmeiden die er door zo'n marathondame finaal worden afgereden.
Ach ja, ze deed even mee.. :shock:

Alles wat niet goed genoeg is, gaat naar de marathon, zo is het vaak toch?
Nou, bij haar dus niet!

Alleen jammer dat ze zo kwakkeld de laatste seizoenen, elke keer wat. Toch komt ze nooit over als een zeur. Gelukkig.
Ik reed toevallig deze week door Rouveen (daar zit een goede schaatsspeciaalzaak) en de grote blauwe teksten SALT LAKE SMITTIE zijn nog steeds zichtbaar op de gevel van het plaatselijk café. :lol: leuk om te zien

De 10 km van Wennermars op het NK Allround. Echt geweldig.

De 2e 1000 m van Wennemars tegen Wotherspoon in Nagano. Op een geveven moment echt het besef van 'hij gaat gewoon wereld kampioen sprint worden :shock: :shock: '

De meest onvergetelijke race is voor mij één van mezelf:

Op de 500m op weg zijn naar een PR, het ging zo goed en zo hard. Totdat ik bij het uitkomen van de tweede bocht opeens onderuit schiet en tegen de boarding ga. Wat was het geval? Mijn veters, waar ik altijd drie knopen in legde, waren los gegaan....

Een andere: Ik dacht dat ik vals startte op een 1000m, maar de starter vond van niet. Ik kwam helemaal overeind voordat ik besefte dat ik door moest schaatsen. Dus toch maar snel gaan schaatsen en redden wat er te redden viel. Resultaat: een dik PR....

Er zijn zoveel mooie races, van wennemars en kramer en davis en en en zoveel mooie races die ik heb gezien. Maar als ik een recente neem was het wel de race tussen KH Lee en Wotherspoon op WK Sprint Thialf een paar weken geleden. Ik was erbij, was 1 van de weinige die wist wie Lee was, die voor KH Lee was en die ook nog eens wist wat de titelkansen voor Lee waren. Daarom viel de steun van het publiek een beetje tegen voor mijn gevoel

Lee zat ongeveer 10 meter achter wotherspoon, de laatse 1000m, de laatste bocht, hij ziet dat wotherspoon langzaam stil valt, hij wil er naar toe... hij moet er onder door, je ziet het van zijn gezicht af. Zijn laatste beetje energie gooit hij in de bocht, hij komt onderdoor... EN HOE!!!!!!!!!!
Prachtig, die ontlading als hij wint! Deed me denken aan al die mooie races van wennemars, hoe hij ze zo allemaal pakte. Maar die wilskracht van Lee waas heel mooi om te zien.

De Jong - Verheyen op het WK Afstanden in 2001. Volgens mij de laatste rit. De Jong hoeft alleen maar onder een tijd van Sayutin te rijden, lijkt daar in te gaan slagen, terwijl Verheyen heel ver achterligt. Op een bepaald moment komt Verheyen echter terug, wint seconden per rondje en één rondje voor de finish heeft ie De Jong te pakken.

Mooiste rit? Daar zit nog een verhaal voor: de eerste wereldbekerwedstrijd 5 km, Sven Kramer heeft een keurige race gereden, net boven zijn wereldrecordtijd. Vervolgens reed Fabris, naar de winnende tijd die dag: net daaronder, dus Fabris was de nieuwe recordhouder. Kramer was lichtelijk ontstemd (understatement).

Een krappe week later. Een messcherp gefocuste Sven Kramer stapt op het ijs, gebrand op revanche. Dit was zijn wereldrecord, daar moest iedereen afblijven. Zoals een roofdier op zijn prooi duikt, zo sloeg Kramer toe. Om op zo'n manier je woede en frustratie om te zetten naar pure snelheid: diepe bewondering. Ik kon niet eens meer op het puntje van de bank blijven zitten, liep rondjes voor de TV. Elke nieuwe rondetijd kneep ik 'm weer: dit ging zo hard, straks rijdt 'ie zich kapot. Niet dus. 6.03.32 zal voorlopig nog wel even blijven staan als record voor 5 km.

Daar dacht ik laatst ook aan. Vermoedelijk kan alleen Sven de komende jaren zijn eigen record verbeteren en waarschijnlijk ook op een hooglandbaan. Dan lijkt het me af te hangen van de ISU-agenda wanneer het record gebroken gaat worden. Zijn er volgend jaar World Cups lange afstanden in Salt Lake of Calgary, maar dat is nog niet bekend.

Sorry dat ik een beetje off-topic ga met het eerste deel van deze post. Om terug te komen. De laatste rit waar ik echt heel erg genoten heb was toch de 10km van Sven tegen Håvard, afgelopen EK. En natuurlijk de 1500 meter van het afgelopen NK allround.

Nou er waren er echt wel meer die Lee aanmoedigden, al was ik geloof ik zo'n beetje de enige die op Oost zat die heel fanatiek aan het aanmoedigen was, De Koreaanse ploeg die voor me zat was er beetje verbaasd van maar goed die konden wel wat stemkracht gebruiken

Vorig jaar in Hamar hebben we Lee ook al zo geweldig hard aangemoedigd dus we wisten dat hij weer goed zou zijn