Het was qua uitslagen wel een leuke OS, veel verschillende namen. Ook duidelijke piekers dit toernooi - Weidemann, Lollobrigida, Schouten - die dan ook meerdere medailles opvissen.
Een nadeel vond ik dat het bijna repetitief aanvoelde soms tov 4 jaar geleden. Veel podia met dezelfde namen. Dat zag je overigens bij heel veel sporten deze OS. Wellicht dat door de professionalisering de top steeds langer aan de top blijft. Daarnaast waren de verrassingen, en dat waren er niet veel bij het schaatsen, vaak dan ook nog eens de schaatsers die 4 jaar geleden ook al goed waren. Cha, Lorentzen, om maar eens twee namen te noemen.
De Canadese ploeg heeft nu toch wel echt naam gemaakt, hoewel ze er zelf misschien nog wel meer van verwacht hadden. De Russische ploeg, die de afgelopen jaren juist grossierde in eremetaal, viel dan weer bijzonder tegen. Italianen en Noren deden het wel goed, niets bijzonders, en de Amerikanen wisten nu toch ook eens iets te winnen. Wel erg jammer dat Mantia niet nog iets meepakte vandaag op de MS.
Verder is schaatsen toch redelijk uniek omdat er vanuit meerdere continenten meerdere landen op het podium belanden. Het aantal onderdelen helpt daarbij wel iets, maar als je kijkt naar de langlaufdisciplines, die zijn toch wel erg Europees angehaucht, als je nog 4 varianten daarop verzint staan er niet opeens Chinezen en Koreanen bij de prijsuitreikingen. Dat is wel de kracht van de sport denk ik en de ISU zou dat toch moeten vasthouden door elk jaar serieuze wedstrijden in alle uithoeken te organiseren.
Dan nog over het aantal onderdelen. Vooropgesteld: god verhoede dat de TeamSprint ooit olympisch wordt. Of iets van een mixed-achtervolging-MS. Het verzinnen van onderdelen is me een doorn in het oog, zeker aangezien er al genoeg leuke schaatsonderdelen bestaan momenteel (Allrounden, kuch.).
Stel dat er toch moet worden gekrompen - ik zie er nu niet direct een aanleiding voor, maar je weet maar nooit - dan zou ik toch adviseren dat dat op de middenafstanden zou moeten zijn. Het niveau daar ligt laag, en de toegevoegde waarde van een 1000 én een 1500 ontgaat me ook regelmatig. Het zijn ook niet mijn favoriete afstanden, toegegeven, maar dat lijkt voor de meeste schaatsers te gelden. En als er dan toch aanpassingen aan het programma worden gedaan, zou ik ook iets doen met de MS-puntentelling/opzet. De huidige variant is eigenlijk gewoon raar. Het nodigt niet uit tot aanvallen maar het doet wel alsof het dat doet. De fase van beginnersfoutjes zijn we toch wel voorbij, er moet een serieus volwassen onderdeel van de MS worden gemaakt en de puntentelling staat dat oa in de weg, in mijn ogen.
Het waren wel leuke spelen, qua races, qua sfeer en gedoe eromheen was het wel echt minder. Pijnlijk ook dat de halve natie zich van zijn kinderachtigste kant moest laten zien toen Nils vd Poel terecht opmerkte dat het niet bepaald de bedoeling is dat je je gaat opdringen bij een ijsmeester om voordeeltjes voor jezelf te versieren. Sowieso was dat een verademing, Nils van der Poel, zou toch jammer zijn als ie voor altijd stopt, met stip de meest interessante schaatser die op deze OS actief is geweest. Fenomenale race ook richting de 10km-zege, hopelijk is het aan Graeme Fish om dat over 4 jaar te herhalen.