Volgens een foto op instagram wel. De vier snelste mannen van het seizoen op de 5 kilometer tot nu toe hebben allevier met de handen op de rug gereden in de bochten. Ik hoop dan wel dat hij nog een beetje harder gaat, anders krijg je een wereldrecord dat niet de snelste tijd ooit is en dat zou jammer zijn.
Wereldrecords zijn sowieso niet erg waardevol imo omdat ze zeer afhankelijk zijn van de omstandigheden. 12:26 is rap, maar ik denk dat het vrij gemakkelijk is om reglementair een nog veel snellere tijd te klokken. De betreffende schaatser mag niet stayeren en daarvoor is in de regels een afstand genoemd van 10 meter. Daarnaast zijn er ook geen enkele regels over ijscondities, wind en schaatsers op de inrijbaan. Wat is dus het ideale recept: 1. Een stuk of 10 schaatsers op de inrijbaan, die bij voorkeur afwisselend net voor Ghiotto rijden. 2. Een kwartetstart, waarbij 1 van de andere drie schaatsers zich direct laat uitzakken om zo lang mogelijk ongeveer 15 meter voor Ghiotto blijft rijden. 3. Een flinke portie kunstmatige meewind. 4. IJs met zo min mogelijk weerstand. Zou zomaar kunnen dat je dan richting de 12:10 kan. Duidelijk is dat de omstandigheden van afgelopen zaterdag al behoorlijk gunstig waren. Omstandigheden die bij een regulier WK of OS niet mogelijk zijn.
Daar heb een goed punt natuurlijk. Bij deze wedstrijd was er alleen het voordeel van de kwartetstart en dus inhalen. De luchtdruk was ongeveer 1018, dus iets boven gemiddeld, en ze reden in de laatste rit van de dag, dus er zal niemand meer ingereden hebben. De omstandigheden waren goed, maar ze kunnen beter.
Wereldrecords zijn sowieso niet erg waardevol? Ik snap het punt, en in feite klopt het ook nog. Maar ik mag toch graag naar de geweldige vreugde uitbarstingen kijken die loskomen wanneer een schaatser een WR rijdt. Ik denk meteen aan Ted-Jan Bloemen, die uren later nog steeds van pure vreugde dat bordje door midden breekt. Waar kennen we Jakko-Jan Leeuwangh nog van? Volgens mij gingen Nuis en Krol tot het uiterste van het uiterste van het uiterste om dat WR op de 1500 meter én de opponent aan hun zwaard te rijgen. Dat was Echt een Historische race. En dat kwam doordat er op de streep een geweldig en mogelijk onvergetelijk wereldrecord op ze lag te wachten. En wie herinnert zich niet de tot op het bot getergde Sven Kramer, die een week nadat Enrico Fabris hem stiekem het WR op de vijf kilometer ontfutselde, door alle betonen muren van de wereld moest en zou breken om Zijn Wereldrecord weer in Zijn handen te krijgen. Je mag soms misschien niks groots winnen wanneer je een WR rijdt, toch ga je er wel degelijk de geschiedenisboeken en het vooral het collectieve geheugen mee in. Ik vermoed eigenlijk dat het voor heel veel schaatsers daarmee juist wel enorm waardevol is.
Dat voordeel van die kwartetstart is niet gering als je redelijk wat mensen kan inhalen. Ghiotto rijdt 15 seconden sneller dan in maart in Inzell. Als dat puur vormpeil zou zijn, dan heeft hij vorig jaar toch iets verkeerd gedaan. Ik denk dat het grotendeels het effect van de kwartetstart is en wat voordeel van twee armen op de rug door de bocht.
Hoeveel zou die extra rijwind sowieso schelen, dus zonder het inhalen van schaatsers? Stel je bent met 100 schaatsers op de ijsbaan die allemaal een vergelijkbaar tempo rijden. Je rijd aan de binnenkant een paar rondes zonder te stayeren. Hoeveel sneller rijd je in zo'n geval t.o.v. de situatie van een lege ijsbaan waar je de enige bent? Als je dat weet kun je terugrekenen naar de situatie met twee extra schaatsers zoals in een kwartetstart.
Kijk naar de publieke data van Ghiotto. Dit is van een training op 23 oktober einde dag. Die ochtend heeft hij een zware “van de Poel” training gedaan. Vooral die lage langzaam oplopende hartslag bij al hoge snelheid is indrukwekkend. Dit is kenmerkend voor hem. Ik voorspel veel vuurwerk van hem dit seizoen. Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
Zelfs als dit rondjes zijn alleen aan de binnenkant van de baan, dus met 8% kortere afstand/lagere snelheid en deels achter iemand anders (fluctuerende hartslag) dan is dit nog steeds indrukwekkend.
Toch degelijk wat aan de hand met Kok, en een reden waarom ze geen trainingswedstrijden reed EN GEEN WCKT gaat rijden. Laat via Instagram weten het CMV virus te hebben.
Ze schrijft zelfs “ik hoop heel erg dat ik later deze winter nog in actie kan komen ” . Dat klinkt echt niet best… wat super balen voor haar (en voor ons)!
Ai, dat is spijtig. Balen inderdaad. We hebben met Suzanne Schulting (CMV) en Maaike Verweij (Pfeiffer) afgelopen seizoen(en) gezien dat de rustperiode behoorlijk lang is, en de prestaties na terugkomst vallen vaak ook niet mee. Maaike Verweij heeft er inmiddels weer een goede zomer achter de rug, maar is nog lang niet terug op haar oude niveau (al zaten daar ook wat andere kwetsuren bij). Kok heeft dan wel weer mazzel dat ze de zomervoorbereiding er tenminste al op heeft zitten en er fysiek weinig achterstand door op loopt.
Dat zou ik niet te hard zeggen. Kan zomaar dat nagenoeg alle opgebouwde conditie kwijt is na do’n infectie.
Liever krijg je natuurlijk helemaal geen infectie, maar nu is het tenminste niet bij voorbaat een weggegooide zomer geweest. Krijg je deze diagnose in het voorjaar, dan loop je vrijwel automatisch een jaar vertraging op.
Ik denk dat het andersom is. Hoe eerder voor het seizoen je het hebt, hoe meer tijd je hebt om de achterstand in te halen. Mijn ervaring bij hardlopen is dat je bij een maand gedwongen rust al het grootste deel van je conditie kwijt bent. Bij twee maanden rust moet je weer vanaf nul beginnen.
Als ik het zo lees, is het ook niet zo dat ze helemaal niets kan doen. Ze mag geen zware inspanningen doen. Als ze nog wel gewoon de basis kan onderhouden, valt de schade misschien mee.
Als ze met de kerst weer mee kan doen met de wedstrijden valt de sportieve schade ook nog mee met het missen van maar 2 wereldbekers. Maar ja, het zou ook kunnen zijn dat haar hele seizoen weg is.
