Ik blijf het opvallend vinden. Een paar jaar terug mocht hij naar de WK, maar ging hij niet omdat hij vond dat hij er niets te zoeken had. Nu is het precies andersom. En gelet op de laatste wedstrijd, heeft hij er juist nu weinig te zoeken.
Romme kreeg geen gelijk bij zijn eis dat hij recht had op een startplaats bij de WK afstanden op de 5000 meter. Romme en Bob de Jong kwamen in het fictieve wereldbekerklassement over die afstand na de wereldbekerfinale in Heerenveen allebei op plaats twee uit. De Jong kwam als beste uit de bus omdat hij de laatste wedstrijd won en werd aangewezen voor de WK afstanden. Carl Verheijen en Jochem Uytdehaage kregen de andere startplaatsen omdat ze in Heerenveen sneller waren dan Romme. Joost van Mierlo, de advocaat van Romme, betoogde in Amsterdam dat de KNSB zich vergeefs beriep op regels van de internationale schaatsunie ISU en dat de bond ook de twee besten van het klassement had kunnen aanwijzen. De bond had immers ook voorafgaand aan de 1000 meter in Heerenveen twee schaatsers voor die afstand in Inzell aangewezen. Het college was van mening dat de KNSB conform de regels had geopereerd. De vrijheid op de 1000 meter had de bond. Romme liet uit Inzell weten dat hij het vonnis accepteerde. ,,Ik ga me nu focussen op de 10 kilometer.''
Logische uitspraak. Slechte advocaat die Van Mierlo, want dit kon een blinde zien aankomen. Of: een goede advocaat, want hij heeft Romme laten geloven dat er winstkansen waren, om zodoende zelf een aardig zakcentje te kunnen beuren.
Ik vind het jammer, ik zie Romme liever rijden dan Uytdehaage. Maar aan de andere kant vind ik het eigenlijk wel terecht. Gevoel versus verstand zeg maar.
