1) Wie is 'men'. Dat zijn geen kenners in ieder geval. Maar... de voorbeelden die je noemt zijn trouwens wel uitzonderingen. En zoveel hebben Rodiquez en Witty niet gewonnen. Kijk naar de massstart in de wereldbeker, want daar hebben we het over. Winnaars waren (even uit mijn hoofd) Lee, Kuck, Contin, Bergsma, Stroetinga, Swings. Allemaal mannen met een goede 5km of (in het geval van Stroetinga) een 5km die minder slecht is dan zijn 1500 meter. De massstart kun je nooit vergelijken met een 10km langebaan. Het mooie is juist dat zowel 1500 meter rijders met wat inhoud, als stayers een kans maken. 2) Naast alle 'eerlijke' onderdelen in het schaatsen mag er toch best één tussenzitten met een iets grotere geluksfactor en dus meer kanshebbers op medailles. Voor de sport is dat goed. Meer sporters mogen dromen van een massstart medaille, dus gaan door met hun sport. Meer landen mogen hopen op een massstartmedaille, dus gaan de race uitzenden.
Er zijn meerder topics die een beetje dezelfde strekking hebben, namelijk het aantrekkelijker maken van de schaatssport en de bezorgdheid over het internationale karakter ervan. Aangezien dit topic lang loopt en het meeste reacties kent plaats ik dit stuk maar in dit topic. Het had echter net zo goed in het topic over Nederlandse dominantie kunnen staan. Ik werd getriggerd door dit onderwerp en wilde graag een reactie geven. Ik volg het forum al enkele jaren met genoegen. Al enkele jaren zie ik ideeën en bezorgdheid voorbij komen over de status van het schaatsen en eventuele aanpassingen daarvan. Tijdens de olympische spelen klagen over het internationale niveau is niet het juiste moment. Dat de sporters en coaches niks hebben met de kritiek op het internationale karakter is niet meer dan logisch en terecht. Deze mensen hebben jaren intensieve training erop zitten en moeten gewoon genieten van hun behaalde successen. Niks vervelender dat je op dat moment te horen krijgt dat schaatsen internationaal niks voorsteld. Dit geld ook voor de coach. En uiteraard mogen de fans ook genieten van Hollands glorie deze spelen. De paniekverhalen over schaatsen, dat zou kunnen verdwijnen van de spelen zijn natuurlijk overdreven. Van paniek over de olympische status van schaatsen dan ook geen sprake. Echter ik proef, ook op dit forum, wel enige struisvogel politiek. Natuurlijk mag er genoten worden van de successen. En natuurlijk gaan niet iedere spelen zo'n grote oogst worden voor het Nederlands schaatsen. Waar deze wat simpele afwimpeling van de kritiek echter aan voorbij gaat is het structurele karakter van de Nederlandse overheersing bij het schaatsen. En dat is op (middel-)lange tijd niet goed voor het schaatsen. Tijd om de noodklok te slaan is daarom wel terecht. Er valt niet te ontkennen dat deze overheersing steeds groter wordt. Sinds 1995 zijn bijna alle internationale Allround toernooien gewonnen door Nederlanders. Geen uitzondering daarbij is een tweede of derde Nederlander op het eindpodium. Ook de lange afstanden zijn al jaren een Nederlands onderonsje. Nagano 1998, waren zowel op de 5 als 10 kilometer eigenlijk al een 1, 2, 3, 4tje (ja, Bart reed onder Belgische vlag). Ondanks dat er, ook in de toekomst, nog buitenlandse toppers zullen opstaan, neemt sinds begin jaren negentig gestaag de overheersing van de Nederlanders toe. En sinds enige jaren heerst Nederland op alle afstanden. Mijn inziens zijn hier 2 grote verklaringen voor. -De val van de muur (breder gezien het sovjet bewind) Tot begin jaren negentig was schaatsen eigenlijk gewoon een amateur sport. In oost Europese gebied was sport uiteraard een belangrijk uithang bord om te laten zien hoe goed deze landen wel niet waren. Jeugd werd geselecteerd en gestuurd naar de sport waar ze het meest geschikt voor waren, ook schaatsen. Hierdoor waren in de jaren 70 en 80 vele goede schaatsers afkomstig uit oost Duitsland en de Sovjet. Het verval trad eerst in bij de sovjet schaatsers. Die eigenlijk na de spelen van Calcary nog slechts een marginale rol in het schaatsen hebben kunnen spelen. Het oost Duitse vrouwen schaatsen heeft nog iets langer kunnen teren op het Oost Duiste selectie en trainings beleid. Met Claudia Pechstein en Anni Friesinger als laatste 'producten' van de DDR. Het Oost Europese trainingsbeleid zorgde ervoor dat de sporters full-time konden trainen en een hoog niveau haalden. Daarin kan nog toegevoegd worden dat ook het Noorse schaatsen na de spelen in Lillehammer in een diep gat gevallen is. -professionalisering van het Nederlandse schaatsen Tot eigenlijk begin jaren negentig was schaatsen een sport waar marginaal geld in viel te verdienen. Het prijzengeld stelde niet voor en in de kernploeg werd je ook niet rijk. Na het ontstaan van de commerciële ploegen werd het voor de Nederlandse schaatsers mogelijk geld te verdienen aan het schaatsen. Gedurende de jaren kwamen er steeds meer ploegen bij en konden steeds meer Nederlandse schaatsers dagelijks volledig bezig zijn met het schaatsen. Daarnaast bestonden er ook nog de nodige vangnetten voor schaatsers die niet in aanmerking kwamen voor een plek in een commerciële ploeg. En bestaan er ook nog opleidingsinstituten als jong oranje en de gewesten. De buitenlandse schaatsers leven nog in de zelfde situatie als begin jaren negentig (licht gechargeerd mogelijk). Hierbij dringt toch de noodzaak zich om even de oranje feestbril af te zetten en even van een afstand naar de situatie te kijken. De situatie is toch wel zorgelijk. Jawel, de schaatssport is natuurlijk altijd een kleine sport geweest, zoals de meeste wintersporten vergeleken met de grote zomersporten (voetbal, tennis, wielrennen, rugby, cricket ect.) zijn. En als je de uitslag van de laatste 30 jaar doorneemt is het niveau in de breedte volgens mij helemaal niet slechter geworden (ook niet veel beter). Het ene jaar overheersen er een aantal rijders en ander jaar zit het dichter bij elkaar. Bijvoorbeeld in 1990 is het EK en WK uiterst spannend, in 1991 staat er totaal geen maat op Johan Olav Koss en wint deze met 3 punten. Ik wil daarmee zeggen dat op dit moment het internationale schaatsen in de breedte helemaal niet slechter is als vroeger. Wat wel een probleem voor de sport is, dat is de tweedeling tussen Nederland en de rest van de schaatswereld. Niets wijst erop dat het buitenland de komende jaren zal inlopen op het niveau van de Nederlands. Sterker nog, de resultaten van de olympische spelen zullen vaker gaan voorkomen. Inmiddels kan niet meer van een eenmalig groot succes gesproken worden, zoals Nagano nog weggezet kon worden. Het is structureel. En daarom is het toch tijd om het tij te gaan keren. Het moet geen Nederlands onderonsje gaan worden, zoals bijv. de belgen hebben bij het veldrijden. De huidige tweedeling zal Nederland een steeds groter voorsprong geven op de concurrentie.
Om het tij te keren en structureel buitenlandse concurrentie te krijgen is volgens mij een zeer lastige klus. Ik zelf weet de oplossing ook niet, maar wil wel wat ideeën aanstippen en probleem punten waar op gelet moet worden. Schaatscultuur: In Nederland heerst eigenlijk sinds eeuwen een bepaalde schaatscultuur. Zie de schilderijen van de oude meesters en de korte baan wedstrijden die 2 eeuwen terug al verreden werden. Sinds Ard & Keessie ontleent sportend Nederland ook een bepaalde identiteit uit het schaatsen, een identiteit van succes. Het is normaal voor de Nederlandse jeugd om te gaan schaatsen. Op les te gaan, met de klas te gaan schaatsen. En als het mee zit staat Nederland massaal op Natuurijs. Kortom, schaatsen zit in het Nederlandse DNA. In het buitenland geld dat zeker niet. Alpen landen skiën, Noordelijk landen langlaufen en midden Europa springt van een schans. En Noord Amerika doet trucjes op extreme snowboard parcoursen. Schaatsen cultureel in te slijpen in minder traditionele landen is haast een onmogelijke opgave. Een tijdelijke topper, zal bijvoorbeeld bij Olympische Spelen de aandacht krijgen, maar meer dan tot enkele 10 tallen nieuwe aanmeldingen bij een lokale sportclub zal dat niet lijden. Bijvoorbeeld het Nederlandse honkbal succes, leverde in de eerste maanden daarna een stijging in leden, echter deze toename was snel verdwenen. Oftewel, eenmalig succes maakt geen verschil. Faciliteiten: Faciliteiten is wat makkelijker wat aan te doen. Veel landen hebben op dit moment geen of weinig ijsbanen. En al helemaal geen fraaie overdekte hal. Een eerste vereiste om het buitenland aan te laten sluiten bij Nederlandse progressie zijn natuurlijk de trainingsfaciliteiten. Echter, ijsbanen zijn duur en niet zomaar aangelegd, geen idee hoe de isu dit zou kunnen stimuleren? Begeleiding: Nederland heeft op vlak van begeleiding uiteraard ook een voorsprong. Een oplossing op korte termijn is natuurlijk dat deze kennis verspreid wordt in het buitenland. Dat trainingsexpertise over methode en technieken toeneemt. Ook initiatieven zoals de Kia Acadamy zouden navolgen moeten vinden. Carrière: Een groot probleem voor buitenlandse schaatser, naast de ontbrekende kennis, ontbrekende faciliteiten, is de financiële ondersteuning. Nederland levert niet alleen meer toppers. Deze zitten financieel zo goed, dat het aantrekkelijk is een carrière lang te rekken. Voor sommige buitenlanders is dit natuurlijk veel lastiger. En zullen vroeg of laat toch aan een maatschappelijke carrière moeten denken. Mogelijk geld dit niet voor Olympisch succesvolle atleten, maar voor de subtoppers is een carrière toch wat sneller eindig. Buitenlandse toppers en subtoppers moeten langer voor het schaatsen bewaard blijven. Om zodoende de internationale niveau in de breedte en diepte te doen stijgen. Overstappen: Volgens mij zal de ISU het aantrekkelijk moeten maken voor bijvoorbeeld skeeleraars om over te stappen naar de lange baan. Een trainingsgroep, zoals de Kia schaatsschool, maar dan voor skeeleraars. Zolang skeeleren niet olympisch is, ligt hier een kans voor de langebaan om toppers richting olympisch succes te leiden. Deze overstap moet aantrekkelijk gemaakt worden, met goede begeleiding en faciliteiten. Ook voor skeeleraars uit niet traditionele schaatslanden. Een oplossing om op korte termijn meer (sub)toppers te krijgen. Aantrekkelijker: Persoonlijk houd ik van de traditie en historie van het langebaan schaatsen. De docu's van andere tijden sport over pikante momenten uit de historie van het lange baan zijn bijvoorbeeld schitterend. En lange baan schaatsen heeft zijn stevige positie op de olympische spelen minimaal te danken aan een stevige historie. Toch moet men open blijven staan voor vernieuwing. De huidige tijdgeest verlangt dynamiek, snelheid en spektakel om interessant genoeg te zijn om te volgen. Nieuwe olympische disciplines tonen dit aan. Schaatsen moet zeker zijn historie niet verloochenen, maar enige vernieuwingen zijn noodzakelijk mijn inziens. Enkele opties die volgens mij de moeite waard zouden kunnen zijn. -optie 1: 100 meter Hoewel mislukt in world cup verband, zit hier volgens mij toch veel potentie in. Hiervoor heb ik een aantal redenen. Het biedt de mogelijkheid tot heats, iets dat bij andere afstanden niet mogelijk is. Voorwaarde volgens mij hiervoor is dat er met 4 schaatser naast elkaar geschaatst geschaatst kan worden. Dit valt vast op te lossen. Iets bredere banen op het rechte stuk? Smallere banen voor de 100m.? Hierdoor is er de mogelijkheid tot een finale (4 schaatsers), halve finale (12 schaatsers, 3 winnaars plus de tijd snelste naar finale), kwart finale (32 schaatsers, 9 winnaars plus 3 tijd snelste, series (80 schaatsers, 20 winnaars plus 12 tijd snelste). Uitermate geschikt voor een toernooi. Spectaculair, net als de 100m in de atletiek. En met juiste camera positie ook fraai in beeld te brengen. Nadeel is dat een deel van het stadion ver van de actie zit. Daarnaast bereikt het een deel van de schaatsers die nu eigenlijk geen kans hebben bij schaatsen, de pure sprinters. De 500m. in schaatsen een echte sprintafstand, vergt toch een inspanning van 34, 35, 36 sec., redelijk lang om het een echte sprint te noemen. Hierbij komen naast de opgeslagen energie al de nodige andere fysieke processen op gang (gaat te ver om hier op in te gaan). In atletiek is een inspanning van een dergelijke lengte al geen sprint meer. Daarnaast is het een redelijke makkelijke afstand. De zeer moeilijke schaatstechniek is niet nodig om aan te leren. (Persoonlijk is deze techniek juist een van de boeiende factoren in het schaatsen) Hierdoor bereikt men makkelijk een grotere groep atleten. Deze atleten gaan echter niet ten koste van andere afstanden, aangezien dit een geheel eigen specialisme is. -optie2: iets met sprinten en teams. Te denken valt aan een teamsprint, net als baanwielrennen (wordt nu ook getest) of een estafette (4x400) al lijkt me gezien de hoge snelheden in het schaatsen de laatste optie redelijk gevaarlijk. Een ploegensport biedt in ieder geval aan 3 ploegen een medaille. Biedt gelijk een onderlinge strijd om de medailles. En kan best spectaculair en dynamisch verlopen. Indien in toernooi vorm uitgevoerd. Nadeel, voor veel landen zal het moeilijk zijn een 3 of 4 schaatser op niveau te vinden. Teamsprint en estafette liefs niet te lang. Hoe korter hoe meer landen het aankunnen. -optie3: Een toevoeging op de lange afstand. De lange afstand zit momenteel in een negatieve spiraal. Er zijn weinig worldcups. Op allround toernooien mogen er nog amper schaatsers aan deelnemen en de Nederlandse suprematie is groot. Niet een hele aantrekkelijke afstand om je op te specialiseren. Door de 10 kilometer steeds minder te laten rijden zullen goede schaatser op deze afstand uitblijven. Dus niet door matige concurentie maar minder rijden van deze afstand. Dan krijg je een self fullfilling prophecy. Juist de 10 (en 5 bij de vrouwen) moet op de agenda staan om aantrekkelijk te zijn om op te specialiseren. Sterker nog er is een extra afstand nodig in deze hoek. Te denken valt aan een mass start of marathon. Persoonlijk ben ik geen fan van deze afstanden. Voorspelbaar en bijna altijd sprinten. Iemand een beter idee? In ieder geval een geheel andere discipline dan de traditionele disciplines. Het biedt de mogelijkheid tot tactiek. Ook is het mogelijk een idee om de junioren op een enkel moment in het seizoen te laten proeven aan de lange afstand. Om zo ook talenten die goed zijn in de lange afstand boven te laten drijven. Deze talenten haken nu mogelijk vroeg af omdat bij de junioren alles om de korte en middellange afstanden draait. Hierdoor komen ze niet boven drijven.
Seizoensindeling: De huidige seizoensindeling vind ik maar matig. Vooral de paradepaartjes van de langebaan komen er matig van af. Allrounden wordt onnodig onaantrekkelijk gemaakt door allerlei kwalificatie eisen. Een topper uit een schaatsland met weinig landgenoten op niveau wordt gedwongen aan de europese, aziatische of noord amerikaanse kampioenschappen mee te doen om het wk allround te mogen rijden. Bij ziekte, valpartijen of andere seizoensindeling mist deze rijder direct ook het wk allround. Hierdoor ontbreken er onnodig kwalitatief goede rijders bij dit toernooi. Ook het wk afstanden, het belangrijkste toernooi voor de meeste rijders, is slecht gepland. In maart zijn veel rijders vermoeid en uit vorm. Door alle afstanden in vier dagen te rijden, kiezen de rijders voor de afstand waar ze het meeste kansen hebben. Ook mogen er per land maar 3 rijders starten. Door deze punten is de wk afstanden vaak nog slechter bezet dan een willekeurige worldcup. Dat kan beter. Ook world cups zijn vaak slecht geplaatst tussen grote toernooien in. Ideaal en helaas onrealistisch, zou het wk afstanden verreden worden over 2 weekenden met daarbij de tussen liggende week erbij. Dit biedt de mogelijkheden om de afstanden goed te verspreiden over de week, meer deelnemers toe te laten per afstand (meer subtoppers, meer deelnemende landen), extra (niet olympische) afstanden toe te voegen en deze ook in toernooi vorm uit te kunnen voeren. Minder is ook niet beter. Ik heb in dit topic enkele keren gelezen dat er minder wedstrijden moeten komen. Het tegenovergestelde is volgens mij waar. Hoe minder wedstrijden, hoe minder geldstromen, hoe kleiner de sport. Volgens mij moet het schaatsseizoen juist groter en langer. Maar met genoeg pauze in het midden van het seizoen. Een juiste balans moet gevonden worden om tot eens seizoensindeling waar de sport tot uiterste grote gerekt wordt, maar waarbij afstanden niet verreden worden met een b of c deelnemersveld. Een volgend voorbeeld is volgens mij niet alles makend, maar wel een idee hoe het beter kan: nk afstanden (internationaal) (oktober) world cup 1 world cup 2 world cup 3 world cup 4 world cup 5 world cup finale (november/ begin december) (over het aantal world cups valt natuurlijk te discussiëren en de invulling van de onderdelen daarop ook) pauze nationale kwalificatie mogelijkheden (eind december) pauze wk kwalificatie internationaal (world cup bepaald plaatsing wk, dit is een kans voor de mindere goden om zich ook nog te plaatsen) ( begin februari) wk afstanden (over een volle week, met nieuwe onderdelen) (begin februari) pauze nationale kampioenschappen allround en sprint toernooi (eind februari/ begin maart wk allround en sprint (zelfde weekend) (simpelere kwalificatie wk allround, beste rijders over 1500m. en 5 kilometer uit world cup en wk afstanden bijvoorbeeld) (eind februari/ begin maart) Volgens mij is er geen plaats meer voor een ek, mogelijk kan deze deze als groot junioren toernooi. Tot slot zou ik nog 2 korte punten willen toevoegen. De lege, kale ijsbanen geven op tv weinig sfeer. De ISU zal moeten proberen meer publiek naar het stadion te mogen trekken. Hoe fraai zijn de oude beelden van weleer met 40 duizend man langs de kant. Soms zijn toernooien op buitenijs geen slecht idee. Deze toernooien geven andere type schaatsers een kans op succes, zie het wk afstanden in Inzell, waar sterke rijders als Barbara de Loor, en die Noren een kans kregen zich te onderscheiden van de flyers die voordeel hebben bij de schaatshallen.
Ik vraag me wel eens het volgende af: Wat moet er gebeuren om langlaufen populair te maken in Nederland? In essentie is langlaufen denk ik net zo'n zuivere sport als schaatsen. Het komt er op neer dat je jezelf zo snel mogelijk over het ijs of zo snel mogelijk over de sneeuw voort moet bewegen. Zonder al te veel poespas (geen extreme bochten, geweerschoten en gekke jurybeslissingen). Om eerlijk te zijn denk ik dat de meeste punten die @kim_yun_man noemt overrated zijn. Zou een indoor langlaufbaan onze jeugd aan het langlaufen krijgen? Je kan nu al perfect roller-skiën in Nederland, maar dat heb ik nog nooit iemand zien doen. Uiteraard zijn de genoemde punten punten wel nuttig, maar ik denk niet dat ze de oorzaak van een omslag kunnen zijn. Begeleiding, cultuur, faciliteiten en overstapmogelijkheden moeten het gevolg zijn van een populairder wordende sport. Het laatste punt wat in dit topic (en op het hele forum) vaak genoemd wordt is de aantrekkelijkheid. Is het heel gek als ik beweer dat dit 1-op-1 gelijk staat met onwetendheid?! De gemiddelde Nederlander zal langlaufen saai vinden, maar dit komt omdat ze totaal niet weten wat er speelt. Hetzelfde geldt denk ik voor schaatsen in het buitenland. Ze vinden het niet onaantrekkelijk omdat de sport slecht/saai is, maar omdat ze er niet genoeg van snappen. Het schaatsen is niet voor niets razendpopulair in Nederland. Mart Smeets vindt de eerste ritten van de 10 kilometer niet leuk omdat hij de schaatsers niet kent, terwijl wij ons daar juist op verheugen. In het langlaufen zijn de laatste decennia een aantal nieuwe formats toegevoegd. Er is een teamsprint, een skiathlon, er is een Tour de Ski. Maar heeft dit er voor gezorgd dat meer Nederlanders het langlaufen volgen? Dat denk ik niet. Het heeft hooguit invloed op de landen die het langlaufen toch al goed volgden. In mijn ogen is media aandacht de enige mogelijkheid voor het schaatsen om populariteit te winnen in het buitenland. En in sommige landen gaat dat nou eenmaal niet lukken. Er zijn geweldige sporten die alleen in Amerika, alleen in Australië of alleen in Groot-Brittannië populair zijn. Is er dan iets mis met die sporten? Als ik van de ISU was dan zou ik er alles aan doen om de uitzendrechten van de World Cups bij Eurosport te krijgen (dat kan best gratis?). Niet dat je daardoor wonderen kan verwachten, maar het kan een eerste aanzet zijn. Ik geloof juist wel dat incidentele successen een grote rol kunnen spelen (maar het is natuurlijk geen garantie). De Polen zijn schansspringgek geworden door Adam Malysz alleen, hopelijk worden ze nu ook schaatsgek door Brodka. Daarnaast kan je buiten de sport om aan je imago werken. Het schaken was jarenlang super stoffig, maar dankzij (model) Magnus Carlsen is het plotseling helemaal hip (in Noorwegen, India en andere landen met sterren). Ondertussen is er niets aan de schaakregels of aan de toernooien veranderd.
fraaie reacte. Toch ben ik het niet helemaal met je eens spook. Ten eerste geef ik aan dat het grootste probleem de ontbrekende schaatscultuur is. Daarbij zeg ik ook, die creeer je niet zomaar even. De schaatssport zal daarom nimmer uitgroeien tot een reuze sport. Hier helpt geen nieuw onderdeel aan, 10 of 12 ritten per toernooi en ook geen paars of oranje bandje om de arm. Daarom maar niks doen? Waarom langlaufen in Nederland geen grote sport is lijkt me logisch, er is hier geen sneeuw. Indien hier ieder jaar van november t/m maart een laag sneeuw zou liggen in de bossen ben ik er zeker van dat er de nodige langlauf clubs zouden zijn. Wedstrijden zouden plaatsen vinden en ook recreatief mensen op zondag het bos in gaan. Raar voorbeeld daarom. Deze paralel kan je gelijk doortrekken naar jouw opmerking over het feit dat faciliteiten en extra schaatsbanen niet zouden helpen. Zonder ijsbanen kan er helemaal niet geschaatst worden. Met deze extra ijsbanen komen meer kinderen en jong volwassenen in aanmerking met de schaatssport. Een grotere poel schaatser waar talent uit kan opstaan. Daarnaast krijgen talenten de kans onder goede omstandigheden te trainen. Zie het verhaal van Brodka wat hier laatst voorbij kwam. Zou Nederland zo een fantastisch schaatsland zijn als we alleen de Jaap Eden baan hadden? Daarnaast zie je het nut van vernieuwingen niet zo. Ook binnen landen waar wel geschaatst wordt, lijkt me het fijn om te zorgen dat deze jeugd ook voor het schaatsen blijft kiezen. Als daar allemaal leukere en spannendere alternatieven voor ontstaan is dat niet gunstig voor het schaatsen. Daarnaast moet schaatsen ook in andere landen aantrekkelijk kunnen zijn als tv sport. Volgens jouw erg belangrijk. Dan moet de sport wel mediageniek zijn. (Overigens is het te kort door de bocht dat een beetje tv voor een omslag zou zorgen) Ik zeg ook niet dat er allerlei circus act ingevoerd moeten gaan worden. Maar ik zie niet in waarom er niet nagedacht kan worden over toevoegingen (geen vervanging) die een wat dynamischer karakter hebben, zoals 100m heats (race direct tegen elkaar), mass start (tactiek) en estafette/ team sprint (hectiek). Daarnaast is media aandacht nou juist maar een beperkte weg om schaatsen in andere landen populair te maken. Media aandacht is een onderdeel van, meer niet. Honkbal op tv zorgt in Nederland ook niet voor meer kijkers. Tv heeft op korte termijn helemaal geen invloed op schaatscultuur op korte termijn. Daar zijn volgens mij zelfs wetenschappelijke studies over verschenen. Jeugd moet aan het schaatsen en talent moet de kans krijgen zich door te ontwikkelen en niet in de fase talent te blijven hangen. Daar is meer voor nodig dan een beetje tv. Je eurosport idee is overigens best aardig. Tot slot, de 10 kilometer is zo marginaal, omdat er al jaren een soort van self fullfilling prophecy op toegepast wordt. Best saai, dus minder ritten, nog saaier, nog minder ritten, ect. Indien er een grotere competitie is, meer lange afstanden (in mogelijk ook andere vormen) komen talenten vanzelf bovendrijven. Talenten die nu niet de kans hebben, omdat ze zich op de 1500m in de jeugd niet kunnen bewijzen. Deze talenten zijn allang afgehaakt voordat ze hun kunde kunnen tonen. Zou jij trainen voor die 3 wedstrijden per jaar die er nu zijn? En 2 als je de boot mist op de 1500m bij het ek of wk allround.
Dus in ieder land waar wel ijs ligt wordt schaatsen meteen populair. Volgens mij zijn er genoeg landen in de wereld waar het veel vaker vriest, maar waar schaatsen veel minder populair is. Ik denk dat schaatsbanen moeten worden gebouwd als het gevolg van populariteit, ze zijn niet de oorzaak. Zo is het bijvoorbeeld geldverspilling om in Nederland een langlaufhal aan te leggen. Middels de rollerski's kan je momenteel al prima langlauftrainen, maar niemand die dit doet. Waarom zou een langlaufhal dan een verschil maken? En waarom zou een schaatsbaan een verschil maken in een sneeuwland (bv Oostenrijk/Zwitserland)? Of waarom zou een Spanjaard gaan schaatsen als er een schaatsbaan in Barcelona/Madrid komt? Heeft de schaatsbaan in Turijn iets gebracht? En in Albertville? En waarom denk je dat Nederland meerdere schaatsbanen heeft? Puur als geldverslindende hobby van de schaatsbond? Je kan er zeker over nadenken om te vernieuwen. Niets mis mee. Ik geloof alleen niet dat het enige invloed heeft op landen waar schaatsen toch niet populair is. In andere sporten wordt er heel veel gerenoveerd (zoals dus bv. het langlaufen), dat heeft nul effect gehad op de populariteit in niet-langlauflanden. Volgens mij zijn vernieuwingen vooral relevant voor de fans. Alleen de schaatsvolgers snappen iets van de massastart/ploegenachtervolging. Als je de sport te veel verkracht dan krijg je juist een andere sport en loop je het risico om fans te verliezen. Zijn meer Nederlanders schaatsen gaan volgen vanwege de massastart/ploegenachtervolging? Ik heb geen cijfers, maar ik heb toch het idee dat honkbal tegenwoordig redelijk veel beoefend wordt in Nederland. Je jeugdplan lijkt me alweer een gevolg en niet een oorzaak. Waarom zou iemand nu wel gaan langlaufen en waarom zou een Spanjaard gaan schaatsen? Net alsof er in Nederland geen langlauftalent is? En in Spanje geen schaatstalent? Plaats hier nu de beste langlaufcoaches, met de beste waxers en de beste bond: Geen kind die extra op langlaufen gaat. Media-aandacht is niet alleen de tv. Als de kranten erover schrijven, als internetsites over een sport berichten zou dat ook al veel helpen. Mwah, de meeste toppers slaan expres 10 kilometers over omdat ze niet in hun programma passen. Lange afstand hardlopers voeren hun trucje ook maar een paar keer per jaar uit. En is de 10km echt saai? Als jij je in de situatie van Meek en Druszkiewicz zou verdiepen dan zou jij heel geïnteresseerd zijn in de eerste rit vandaag.
jemig, wat een zwart wit reactie. Indien Nederland bedekt was met een jaarlijks 4 duurend pak sneeuw dan zou er wel degelijk gelanglaufd worden. In dat geval had men zomers kunnen rollerskien als alternatief. Je draait het nu wel heel erg om dat men niet zou willen biathlonnen, omdat men nu niet rollerskieed. Rare redenatie. Alsof oostenrijk een wereld natie in het skieen was geweest als men alleen op kunstgras skie pistes hun afdalingen konden doen. Werkelijk een hele rare redenatie. Vervolgens haal je spanje erbij wat betreft ijshallen. Dan kan je net zo goed saodie arabie, quatar of oman noemen. Wat een kul argument. Één heb ik nergens gezegd dat je zomaar hallen moet neerleggen. Natuurlijk moet daar draagvlak voor zijn. Maar er zijn genoeg landen waar wel een wintersport cultuur heerst en er best mogelijkheden liggen om schaatsen populairder te maken. In midden en oost europa zijn best steden te vinden waar een ijsbaan op zijn plaats zou zijn en waar onder de bevolking voldoende draagvlak voor zou zijn (of kan ontstaan) om gebruik van te maken. Nee, je krijgt niet gelijk een schaatscultuur. Nee, na het aanleggen van een ijsbaan staan er niet ineens allerlei wereldtalenten op. Nee, men zal niet massaal van de skie afstappen en de schaatsen aantrekken. Het kan wel een stap in de goede richting zijn. Van Turijn en Vancouver als ook Albertville was van te voren bekend dat de ijsbaan na de spelen geen dienst meer zou doen. In Frankrijk en Italie heerst ook helemaal geen schaatscultuur. Toch leveren Baselga en (die andere baan) inmiddels generatie na generatie degelijke subtoppers, met zelfs enkele uitschieters. Was dat ook gebeurd zonder ijsbaan? Nee, zo maar een ijsbaan neerplempen heeft geen zin. Maar jij haalt wel rare argumenten aan waarom toekomstige ijsbanen zinsloos zijn. Er kleven heel wat reeele problemen aan het aanleggen van ijsbanen, vooral vanwege de kosten. Maar zeggen dat ijsbanen geen nut hebben, is natuurlijk de omgekeerde wereld. Natuurlijk moet vernieuwen niet ten kosten gaan van historie en traditie. Ik zeg dan ook nergens dat oude afstanden moeten verdwijnen. Niks mooiers dan een duel op de 10 kilometer. Maar men moet zich wel realliseren dat op deze weg de 10 kilometer weinig toekomst heeft. Waarom zou een 10 kilometer maar 2 keer per jaar gereden kunnen worden? Schaatsen is geen hardlopen waarna een marathon de spierschade zo groot is dat een herstel periode noodzakelijk is. Wekelijks worden op de Nederlandse ijsbanen 100 rondjes afgelegd. De 10 wordt weinig gereden omdat de meeste schaatsers specialist zijn op 1500m en 5000m. en de 10 alleen op de noodzakelijk momenten rijden. Indien er een circuit ontstaat met echte specialisten gaat deze vlieger niet meer op en kan deze afstand best vaker verreden worden. De specialisten zijn er niet omdat de schaatscultuur dat niet toestaat, buiten Nederland. Daar heb je naast langebaan ook de marathon, waardoor er veel meer lange afstand specialisten zijn. Een mass start (of hopelijk een beter idee) zou juist de redding kunnen zijn van één van de mooiste traditionele afstanden. (Lees, een mass start (of andere discipline) naast de 10 kilometer. Vergeet niet, zonder 10 is ook het allrounden dood. Dan krijgen we een compitie tussen middenlange afstand rijders op 1500m. en 3000m., die de laatste rondjes van de 5km. ook door komen. Differentitie tussen afstanden zal verdwijnen. Het bereik 1000m, 1500, 3000 ligt wel heel erg dicht bij elkaar. Overheersing door dezelfde schaatser wordt nog veel kansrijker. Nieuwe afstanden moeten zeker geen vaste schaatsfans wegjagen. Er moet ook niet overdreven worden, geen circus acts. Wel zouden enkele toevoegingen, de schaatsport voor de jeugd (in de traditionele landen) aantrekkelijker kunnen maken als ook voor de tv kijker thuis. Een bredere schaatssport versterkt ook de traditionele afstanden. En ja, de 10 kilometer moet tot op het bot verdedigd worden. Tot slot, ik zelf ben groot schaatsfan, en ja ik kijk het liefst nog naar de b groep in de world cup. Maar Meek vs Druskiewicz gaat echt niemand in Polen of Japan doen besluiten zelf ook te gaan schaatsen.
Indien het in de Westelijke Sahara vroor en er sloten lagen dan kon je er prachtig schaatsen. Het hele idee van jouw plan is toch om het schaatsen populairder te maken in landen waar dit niet vanzelfsprekend is? Ik zie niet in waarom het langlaufen naar Nederland brengen essentieel verschilt met het schaatsen brengen naar andere landen zonder strenge winters/schaatsmogelijkheden. Blijkbaar focus jij je alleen maar op landen met strenge winters en genoeg water? Dan snap ik al helemaal niet het nut van dure schaatsbanen. Goede faciliteiten zijn een pré, maar geen garantie op succes. Overal ter wereld staan lege sportstadions die veel te veel geld hebben gekost. Het bouwen van een schaatsbaan heeft alleen maar nut als de draagvlak om het te gebruiken er al is. Zie hiervoor ook de schaatsbanen in Albertville, Vancouver en Turijn.
nou, ik bedoelde het wat realistischer. Bijvoorbeeld lijkt mij dit een uiterst geschikt moment om als isu samen met de Poolse bond te lobbyen voor een bij de (lokale)overheden voor een fraaie overdekte hal of extra buitenbaan. In Europa zijn toch een flink aantal landen met een behoorlijke wintersport cultuur en sportcultuur in zijn algemeen waar mogelijk wel ruimte is voor een (extra) ijsbaan. Dit kan een mooie overdekte hal zijn, maar een ijsbaan type Jaap Edenbaan is natuurlijk ook al winst. Zelfs 400 meter natuurijsbanen met extra accomodatie zullen al voor meer jonge aanwas kunnen zorgen. Te denken valt aan plaatsen als Gdansk, Posnan, Wroclaw, Praag, Wenen, Salzburg, Bratislava, Boekarest, Tallin, Riga, Vilnius, St Petersburg, Cisinau, Kiev, Lviv, Dnjeperpetrovsk, Belgrado, Sarajevo, Zurich, ect. Landen met een echte winter, vaak ook met een sportcultuur. Verder ben ik het met je eens hoor. Zo een baan moet voldoende draagvlak hebben, want enorm duur. Zelfs een onoverdekte baan. En inderdaad dit is op zichzelf geen garantie voor succes. Zoals ik in mijn openingspost al zei, ik weet zelf de oplossing niet. Andere punten zijn ook belangrijk, zoals betere begeleiding, meer kennis, opvang voor talenten uit kleine schaatslanden, overhalen van skeeleraars, volle stadions, aantrekkelijke nieuwe onderdelen, tv exposure in het buitenland, ect. Verder was de strekking van mijn verhaal dat het gezien de historische ontwikkelingen deze medaille oogst geen toevalstreffer, maar een structurele ontwikkeling is. En daarom wel reden om te genieten, maar ook dat het tijd begint te worden deze ontwikkeling niet te ver te laten doorslaan en schaatsen een sport op internationaal niveau te houden.
Het langebaanschaatsen moet zo snel mogelijk op de schop. Dat zegt Ottavio Cinquanta, de hoogste baas van de internationale schaatsunie ISU, in een interview met het AD. Een massastart, een verkorte baan van 275 meter: 'De sport heeft dringend een schoonheidsinjectie nodig.' Cinquanta hekelt de Nederlandse overmacht op deze Olympische Winterspelen in Sotsji. 'Wat is er voor de buitenlandse kijkers aan als Nederlanders alleen van Nederlanders winnen?' Veel te rigoureus Kopstukken uit de schaatswereld vinden de opties van Cinquanta veel te rigoureus. 'De massastart zit er al een tijdje aan te komen', zegt Erben Wennemars desgevraagd. 'Ik kan me voorstellen dat het wellicht olympisch wordt, als extra onderdeel. Maar die verkorte baan gaat wel erg ver. Volgens mij moet gekeken worden waar de buitenlanders steken laten vallen. Dat is óók de verantwoordelijkheid van de ISU.' Marianne Timmer vindt de kritiek van Cinquanta misplaatst. 'We pieken gewoon op het juiste moment, wat is daar mis mee?' Timmer stelt dat de Nederlandse suprematie andere landen juist aan het denken zet. 'Kijk naar de Amerikaanse vrouwen, Brittany Bowe en Heather Richardson. Zij reden het hele seizoen goed, maar lieten het nu afweten. Zij gaan het daardoor anders aanpakken.' Structurele oplossing Marnix Wieberdink, die samen met voormalig sprinter Jeremy Wotherspoon de internationale schaatssport promoot, spreekt vandaag met Cinquanta. Hij vindt dat er structurele oplossingen moeten komen. 'Onbekend maakt onbemind, dus zend wedstrijden uit in landen waar geschaatst wordt én werd. Breng het naar de mensen toe, organiseer een EK midden in Kopenhagen.' Ook zou er een internationaal opleidingsinstituut moeten komen voor schaatstrainers. 'In landen als Roemenië en Estland trainen ze ontzettend hard, ze weten alleen niet goed waar ze mee bezig zijn.'
Ottavio Cinquanta vindt het huidige topschaatsen saai. De reden is de superioriteit van de Nederlanders. ‘De basis van sport is het gevecht, de competitie’, zegt de machtige president van de internationale schaats-unie (ISU) in een interview met het AD. Die strijd moet volgens Cinquanta 'niet worden vermoord'. Natuurlijk is het op deze manier saai, met de Nederlandse overheersing. Want aan het einde van de dag begrijpt een mens, een toeschouwer niet meer of de Nederlanders nu winnen omdat ze zo sterk zijn, of omdat de anderen niet sterk genoeg zijn. Dat is het grote vraagteken. En de basis van sport is het gevecht, de competitie.’ Die moet volgens Cinquanta 'niet worden vermoord'. ‘Daarom moeten we, vind ik, de deur voor de massastart openzetten. Komt er daardoor competitie? Dan is het: bingo Gevonden op de site van het AD bij het live verslag van de dag: (bij 7u41) http://www.ad.nl/ad/nl/14428/Olympi...-Sven-Kramer-zondag-bij-ijshockeyfinale.dhtml
Vreemd, eerder liet ie vallen dat er niet te veel veranderd moest worden, o.a. behoud van de langste afstanden. Nu is hij 180 graden gedraaid, heeft hij een klap van de molen gehad?
Ottavio Cinquanta vindt het huidige topschaatsen saai. De reden is de superioriteit van de Nederlanders. ‘De basis van sport is het gevecht, de competitie’, zegt de machtige president van de internationale schaats-unie (ISU) in een interview met het AD. Die strijd moet volgens Cinquanta 'niet worden vermoord'. Natuurlijk is het op deze manier saai, met de Nederlandse overheersing. Want aan het einde van de dag begrijpt een mens, een toeschouwer niet meer of de Nederlanders nu winnen omdat ze zo sterk zijn, of omdat de anderen niet sterk genoeg zijn. Dat is het grote vraagteken. En de basis van sport is het gevecht, de competitie.’ Die moet volgens Cinquanta 'niet worden vermoord'. ‘Daarom moeten we, vind ik, de deur voor de massastart openzetten. Komt er daardoor competitie? Dan is het: bingo interessant wat Cinquanta hier zegt : De basis van sport is het gevecht, de competitie Precies dát zeg ik nou zelf ook altijd! eerst riep hij nog dat de 10 altijd zou blijven bestaan, maar blijkbaar is de beste oude man nu dan toch eindelijk uit zijn winterslaap gekomen een sport dat zo wordt gedomineerd door 1 land, dat kan niet goed zijn. er was al geen buitenlandse belangstelling en dat wordt op deze manier alleen nog maar minder en minder. zonder mondiale strijd, geen olympische sport. zo simpel is het
Volgens mij is er nog nooit zoveel aandacht geweest voor het schaatsen als nu, juist dankzij die overheersing. Dat zou ook een motivatie kunnen zijn voor de buitenlanders om het te gaan doen. Net zoals bv Davis die Wennemars wilde verslaan.
De banen naar 275 m verkleinen geeft precies weer wat dit soort zogenaamde vernieuwers missen. Ik noem ze daarom liever verantwoordingsloze proefballonnetjesoplaters. Zul je dus al die 400 m banen die er nu liggen in moeten korten. Wat denk je dat dat betekent voor de exploitatie en de verhuur aan clubs en open uren ? Want dan kun je dus met veel minder tegelijk op de baan. Hetzelfde geldt ook voor de wedstrijden: waar je nu nog in kwartetstarts kunt werken af en toe, daar wordt dat op zo'n klein baantje al minder goed mogelijk. En verandert daardoor nou significant het probleem ? Neen !. We zijn gewoon het grootste schaatsland. Dat is gelegen in de meeste 400 meterbanen, de overmaat aan vlak oppervlaktewater, dat bij bevriezing veel jeugd in beweging brengt, en de best grote afzetmarkt, juist door die schaatscultuur door deze eerdere twee punten. Vergeleken met andere wintersportlanden zijn we helemaal niet zo klein, met 17 miljoen inwoners. Vergelijkbaar met heel Scandinavie, groter dan de Alpenlanden, vergelijkbaar met Canada. De grote overheersing komt bij ons nu even vreemd over, maar is heel gewoon in andere sporten bij andere landen. En was er in het verleden nog wel eens wat gerommel bij Nederland, de afgelopen Olympiade was er juist een onvoldoende topsportcultuur bij de ons concurrerende landen. De wet van de remmende voorsprong zal opgeld doen. Schaatscoaches zullen uitwaaieren naar andere landen, buitenlanders zullen zich aansluiten bij nederlandse ploegen, in het buitenland zal men zaken gaan kopieren. Een van de nadelen van schaatsen, wat de sport zo saai maakt voor de buitnewereld, is dat er te weinig gebeurt. Maar dat is nu precies hetgeen de schaatsliefhebber er zo mooi aan vindt. Wat de buitenstaander beschouwt als een rijder die rondjes rijdt, ziet de schaatsfan als een gevecht om je rit in te delen, je techniek te perfectioneren, en het gevecht met de rondetijden. Zolang die tegenstelling er is, ku je het nooit beide partijen naar de zin maken. De buitenstaander zal dan meer spektakel willen, kortere ritten met meerdere schaatsers in de baan, de liefhebber van nu zal op de schoonheid van de 5 en 10 km wijzen. ik zie een probleem in het vele ijs dat één rijder per keer voor zich opeist. Daardoor duren de wedstrijden zo lang. De geluiden die nu opgaan, gaan vaak in de richting van kortere ritten om dit probleem te tackelen. Een andere oplossing zit juist in het meerdere rijders tegelijk in de baan. Ik ben echter tegen de mass starts als oplossing hiervoor, de mass start is voor de sprinters, één onderdeel zou prima zijn maar dan wel over 40 km minstens. Nee, ik doel meer op zaken als ofwel een kwartetstart of iets in die richting. Maar ook een ploegenestafette. Om dezelfde reen ben ik ook tegen heats. ja, precies, kijk daar nou eens naar. Het was duidelijk wie de sterkste is, en daarmee is een heat onzinnig. Op de 5 km is ook wel duidelijk wie er wint als je de nr 1 van de WB tegen de nr 16 laat rijden. Dan voeg je dus alleen maar oninteressante ritten toe ! terwijl we daar juist van af willen.
