Wat een walgelijk stemmingmakend artikel ! Door niet te wijzen op technologische slimmere zienswijze, met geld en betere tests, maar dit simpel
technologische doping te noemen, wekt de jaloerse en nauwelijks deskundige Vandeweghe sterk de indruk, dat er hier sprake was van onsportieve en illegale voordelen.
Zou het kunnen omdat het in wezen om technologische doping gaat?
Later masseert hij de mening van de onwetende lezer nog eens met '
Nederland brak alleen in 1998 (12 medailles) door de grens van tien, een knappe prestatie in volle epo-hoogdagen. Nu breken ze door de grens van twintig, en hoe.
, een link naar het epo-tijdperk, en passant dus ook nog even de Nagano-medailles aanvallend.
Was trouwens niet SLC '02, en Turijn -'06 meer in de hoogtijdagen ? Maar dit terzijde.
Vanderweghe, een mooi alter ego voor 'de weg kwijt', of het spoor bijster, stelt even verderop zelfs voor
benoem de toegelaten stofjes, zet iedereen met gelijke wapens aan de start
. Alsof het om de stof alleen zou gaan. De vorm, de combinatie van de verschillende stoffen op uiteenlopende lichaamsonderdelen, en de pasvorm zijn nou net de zaken die het vanderTuukpak uniek maakten.
laat vanderweghe, een notoir dopingpublicist in België, zich bezig houden met de sporten waarmee hij meer connectie heeft.
Die acht gouden medailles zijn nog te verklaren, maar het zijn vooral die vier Oranje podia die ons aan het denken moeten zetten
aldus vanderWeghe.
De beide sweeps op de lange afstanden mannen zijn zeker niet uniek, en simpel te verklaren door het feit dat Nederland zich als enige nog echt druk maakt om die afstand. Dat is al langere tijd gaande, en heeft derhalve helemaal niets met de nieuw ontwikkelde pakken te maken.
De sweeps op de kortere afstanden hebben juist weinig met het pak te maken op de 500, waar met name alternatieve trainingswijzen de doorslag hebben gegeven. Een meeschaatsende coach bijvoorbeeld, die zo 400 meter lang, in plaas van eenmaal per rondje dingen kan zien én kan doorgeven.
En het oranje podium op de 1500 werd aangevoerd door een shorttrackster. Die dus uit een andere sport en een andere benadering kwam. Een truc die wellicht meerdere shortrackers hadden kunnen toepassen. En daarmee aantonend, dat het overheersen van Nederland met name komt omdat alleen in Nederland deze sport op hoog niveau en met de juiste technieken beoefend wordt.
Vandeweghe gebruikt als schrijver dezelfde onoirbare technieken, (laster, leugens en suggestieve vraagstellingen) die hij een ander verwijt.
Het zou hem sieren, eens met 'dezelfde stofjes' te strijden.