Schaatssport aantrekkelijker maken ?

De kanshebbers bij de mass-start zullen andere type schaatsers zijn dan die jij noemt. Mensen met achtergrond uit marathonschaatsen, skeeleren of shorttrack. Die gewend zijn om te racen. En dat zijn er heel wat ondertussen. Contin, Swings, Mantia, Marcicano, Kuck, Davis, Verweij, Blokhuijsen, Lee, Bob de Vries, Bergsma, Stoetinga. En zo zijn er meer (en er zullen er nog veel bijkomen, die zich op dit onderdeel gaan specialiseren als het olympisch zou worden).

Het mag niet ten koste gaan van het het echte langebaanschaatsen, maar het heeft als aanvulling enorm veel potentie.

1) Het gaat snel, geen dwijlpauzes, geen ritten die er eigenlijk niet toe doen.
2) Het werkt toe naar een climax. Publiek zal altijd hun dak gaan aan het eind van de race. Bij een langebaanwedstrijd kun je een climax hebben, maar een wedstrijd kan ook doodbloeden als in de laatste ritten tegenvallend wordt gereden.
3) Het lijkt meer op andere sporten (baanwielrennen, autosport) en is daardoor laagdrempeliger om in te stappen voor supporters uit niet traditionele-schaatsen.
4) Sporters uit landen waar skeeleren populair is (Columbia bijvoobeeld) zullen hierdoor eerder naar het schaatsen overstapen.
5) Er zijn meer kanshebbers op een zege, je kunt namelijk op veel manieren winnen. Een Sven-Kramer-Shani-Davis-of-Jenny-Wolf-achtige dominantie is veel moeilijker. Daardoor kunnen kleinere schaatsers blijven dromen van succes, en blijven ze eerder behouden voor hun sport. Marco Weber weet dat ie nooit een olympische medaille zal winnen op een individueel onderdeel. Maar in een mass-start liggen (met een gunstige ontsnapping) misschien mogelijkheden.
 
Als bijzaken belangrijker gaan worden dan het schaatsen zelf zijn ze niet goed bezig.
 
Is dit een nieuwe discussie, het aantrekkelijker maken van de schaatssport? Niet helemaal, onderstaand een ingezonden stuk uit het Nieuws van den Dag van 20 januari 1881, dus meer dan 130 jaar geleden.
Tot die tijd werd er kortebaan gereden, dwz 3 heats man tegen man en de winnaar gaat door naar de volgende ronde. En met soms meer dan 100 deelnemers! Dit is een heel vroege, misschien de eerste, beschrijving van het schaatsen zoals we dat nog steeds kennen....

Onze Hardrijderijen op schaatsen.
Zoodra de wintervorst met eenige strengheid optreedt, brengt hij in de waterrijke gedeelten van ons land geen winterslaap, maar het meest opgewekte volksleven. Vooral in Friesland, het klassieke land der schaatsenrijders, is dit het geval. Daar zit de schaats ten troon. De provinciale bladen zijn bedekt met aankondigingen van hardrijderijen. Iedere stad, bijna ieder dorp, heeft de zijne, en die echt nationale wedstrijden maken een voornaam bestanddeel van het ijsvermaak uit. Kan men zich een opgewekter tooneel denken te midden van een dorre natuur, dan de met vlaggen en wimpels getooide ijsbaan, getint door de winterzon, en waarop een bonte menigte zich beweegt, terwijl een aantal krachtige mannen elkander den prijs der snelheid betwisten? Toch zijn er meermalen stemmen opgegaan om die nationale feesten als barbaarsch te brandmerken. Men heeft ze zelfs op eene lijn willen stellen met de Spaansche stierengevechten, waar der menigte een wreed genot wordt'geboden, ten koste van het leven of de gezondheid hunner medemenschen.
Hoewel deze voorstelling zeer overdreven is, daar de onnadenkende toeschouwer het gevaar voor de strijders niet inziet, valt niet te ontkennen dat die wedstrijden dikwijls nadeelige gevolgen na zich slepen, en er zelden een winter omgaat waarin niet een of meer hardrijders het met den dood of eene geknakte gezondheid bekoopen. Het zou zeer te bejammeren zijn, indien die volksfeesten in de schatting van het beschaafde publiek daalden.
In het bovenstaande ligt dus eene vingerwijzing, dat de inrichting dier wedstrijden niet deugt, en eene aansporing om te beproeven daarin verbetering te brengen. Vooral bij een groot aantal deelnemers, of wanneer de beste rijders, zooals men zegt, aan elkaar gewaagd zijn, duurt de strijd te lang en vordert bovenmenschelijke inspanning. Men moet dus breken met de nu gevolgde regeling en den wedstrijd zoo inrichten, dat ongeacht het aantal deelnemers, ieder evenveel malen rijdt. Het snelst zou de strijd beslist zijn als men allen te gelijk liet rijden, doch op weinig plaatsen is een daartoe geschikte baan te vinden, en het genot der toeschouwers zou daarbij grootendeels verloren gaan, zoodat het doel dan voorbij gestreefd wordt. Immers de hardrijderij wordt hoofdzakelijk voor het genot der toeschouwers georgraniseerd, en men moet daarop in ale eerste plaats letten, zoolang het niet ten nadeele der rijders is.
Met het oog op een en ander wensch ik de volgende regeling in overweging te geven: De deelnemers rijden twee aan twee op de wijze als thans gebruikelijk is, doch er wordt aanteekening gehouden van den tijd waarin de baan door ieder hunner is afgelegd. Nadat allen op die wijze gereden hebben en er een voldoende rusttijd is gegeven, wordt op dezelfde wijze voor de tweede en later voor de derde maal gereden, terwijl hij, die de drie baanlengten het snelst heeft afgelegd, de winner is. Het zal terstond in het oog springen, dat bij deze regeling de beslissing veel billijker is. Een goed rijder loopt nu geen gevaar een premie te missen, die aan een minder rijder ten deel valt, omdat de eerste erin het begin van den wedstrijd door den prijswinner afgereden is. Ook het afmattende overrijden of z. g. kampen zal zelden noodig zijn. Het spannende van den strijd voor de toeschouwers blijft bestaan en wordt eerder nog verhoogd. Na afloop van den eersten en tweeden rit, zal men lijsten ter inzage hangen, waarop voor ieder rijder de tijd is aangegeven. Ook kan men bij den tweeden en derden rit de rijders rangschikken volgens de verkregen uitkomsten, zoodat de beste rijders tegelijk in de baan zijn, enz.
De verdere regeling kan als volgt plaats hebben. Aan het begin der baan wordt een hoorbaar signaal gegeven, waarop de rijders vertrekken en dat aan het einde der baan door de prijs-rechters gehoord moet kunnen worden. Een korte stoot op een horen, een slag op een flinke klok of bekken of een schot kan daartoe dienen. Nog beter zal een electrische schel zijn, die beide einden der baan verbindt en dus op beide plaatsen tegelijk klinkt. Het niet gelijk afrijden vervalt hierbij ook. Men behoeft alleen toe te zien dat de rijders niet vóór het signaal vertrekken. Of er één aarzelt en te laat aanrijdt is zijn eigen zaak en in zijn nadeel. Het kunstje van te laat afrijden, ten einde de tegenpartij af te matten, baat hier dus niet. Aan het einde der baan hangt een klok met secondewijzer, of ieder prijsrechter heeft een horloge met secondewijzer in de hand. Zij noteeren den tijd van vertrek en aankomst der rijders. Verschillen de rechters in hun aanteekening, dan wordt voorloopig niet overgereden, maar van het verschil aanteekening gehouden, en slechts dan door den betrokken rijder opnieuw gereden, als blijkt dat dit verschil van invloed kan zijn op het winnen van een prijs.
Op bovenstaande wijze kan een hardrijderij in een paar uren afloopen, zonder dat te veel van de krachten der deelnemers wordt gevorderd, en zal waarschijnlijk den toeschouwers nog meer genoegen geven, daar zij nu ook beter in de gelegenheid zijn den strijd van het begin tot het einde bij te wonen. Het komt mij voor, dat de hier voorgestelde regeling in de praktijk op geen groote bezwaren zal stuiten. Mocht ik mij hierin vergissen, dan hoop ik dat anderen er hunne aandacht aan willen wijden en een doelmatiger regeling ontwerpen, opdat in elk geval de nadeelen worden weggenomen, die uit de thans in zwang zijnde voortspruiten. Een Fries.
 
Veranderingen in het schaatsen kunnen soms best goed zijn, soms zijn ze dat ook niet.

Door er alleen maar over te praten kom je er niet achter, je moet het uitproberen! Geef alles een eerlijke kans en kijk waar het eindigt.

Als ik even kijk naar het gewestelijke schaatsen zie je een aantal dingen ontstaan.

Ploegenachtervolging was even leuk, maar na 1 wedstrijd had men het eigenlijk wel weer gezien. Waarom zijn we nog steeds niet echt achter.

Teamsprint kon de eerste keer op een groot enthousiasme rekenen en de vraag ernaar is voorlopig nog groot. Het is een simpel, snel en spectaculair onderdeel.

Muziek tijdens wedstrijden blijft een enorm twistpunt, zelfs in de dweilpauzes is het moeilijk om wat "herrie in de hal" te krijgen. Wat dat betreft blijft het moeilijk om de gevestigde orde mee te krijgen in het nieuwe millennium ;)
 
Vanmorgen was er een stukje op de NOS over het spannend maken van het schaatsen. Een punt waarom het nu niet meer spannend is, is het gebrek aan sneeuw. :D Een ander punt is de tijd: 17.00 uur op vrijdagmiddag is niet de beste tijd om te beginnen, zaterdag 11.00 uur is beter.

zie hier het stukje (start rond 8 minuten):


http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1115575
 
Mcat zei:
Vanmorgen was er een stukje op de NOS over het spannend maken van het schaatsen. Een punt waarom het nu niet meer spannend is, is het gebrek aan sneeuw. :D Een ander punt is de tijd: 17.00 uur op vrijdagmiddag is niet de beste tijd om te beginnen, zaterdag 11.00 uur is beter.

zie hier het stukje (start rond 8 minuten):


http://beta.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1115575
Klik om te vergroten...

Ik kan mij volledig vinden in de kritiek van Bert v/d Veer.
 
Naast dat ik het volledig eens ben met Bert van der Veer qua tijden waarop geschaatst wordt, zat ik te denken om wat meer actuele informatie te geven zoals dat ook wordt gedaan in bijvoorbeeld de Formule 1 oid.

Een lijst met iedereen die gereden heeft en dan van deze schaatsers de rondetijd van de huidige ronde en de eindtijd oid. De rondetijd van de huidige schaatser wordt dan groen als deze sneller is dan de snelste (en rood als deze langzamer is misschien). Dan kan de kijker veel sneller zien waar deze persoon rijdt in het veld en wat de schaatser qua rondetijden zou moeten rijden om eerste te worden. Ik geef toe dat meeschrijven ook werkt, maar dat doet nou eenmaal niet iedereen meer (ik durf wel te beweren dat de meerderheid dit niet meer doet). Ik denk dat de lange afstanden bijvoorbeeld een stuk leuker kunnen worden op deze manier.

Daarnaast denk ik dat 'de bewegende streep' wel wat vaker gebruikt mag worden die de snelste tijd aangeeft. Was heel mooi gebruikt tijdens de OS van Vancouver.
 
RobertJ zei:
Daarnaast denk ik dat 'de bewegende streep' wel wat vaker gebruikt mag worden die de snelste tijd aangeeft. Was heel mooi gebruikt tijdens de OS van Vancouver.
Klik om te vergroten...

Dit zou zeker aan te bevelen zijn, het maakt het schaatsen wel leuker en overzichtelijker.
 
Colomn van Ard Schenk over buitenschaatsen vs binnenschaatsen
http://schaatsen.nl/nieuws/2012-01-20-s ... nschaatsen

Het artikel neigt er een beetje na, om Schenk volledig pro-buitenbaan te laten zijn, door deze opmerking
Na ’92 kon een stad nog slechts de Olympische Spelen organiseren mits er een overdekte ijshal was voor de schaatswedstrijden
Klik om te vergroten...

Al kan ik me echter niet voorstellen dat zoiets belangrijks als de OS de ijsbaan niet overdekt zou zijn.

Dus als we die stelling even wegnemen, ben ik het met hem eens, buitenschaatsen is lang zo slecht nog niet. ik denk dat er per worldcup cyclus best 1 world cup buiten mag zijn en per olympische cyclus 1 WK Allround buiten, evt. 2 EK Allrounds per olympische cyclus ook buiten, maar zeker geen Olympische spelen
 
Passion-for-Skating zei:
Colomn van Ard Schenk over buitenschaatsen vs binnenschaatsen
http://schaatsen.nl/nieuws/2012-01-20-s ... nschaatsen

Het artikel neigt er een beetje na, om Schenk volledig pro-buitenbaan te laten zijn, door deze opmerking
Na ’92 kon een stad nog slechts de Olympische Spelen organiseren mits er een overdekte ijshal was voor de schaatswedstrijden
Klik om te vergroten...

Al kan ik me echter niet voorstellen dat zoiets belangrijks als de OS de ijsbaan niet overdekt zou zijn.

Dus als we die stelling even wegnemen, ben ik het met hem eens, buitenschaatsen is lang zo slecht nog niet. ik denk dat er per worldcup cyclus best 1 world cup buiten mag zijn en per olympische cyclus 1 WK Allround buiten, evt. 2 EK Allrounds per olympische cyclus ook buiten, maar zeker geen Olympische spelen
Klik om te vergroten...

Persoonlijk zou ik ook liever geen WK's op een buitenbaan zien. Het EK allround, toch al een overblijfsel uit vervlogen tijden, mag van mij echter wel elk jaar op een buitenbaan. Dan hebben we elk jaar een spannend en toch redelijk belangrijk toernooi waarbij de strijd met de elementen een rol speelt, en blijven de allerbelangrijkste toernooien indoor, waar de omstandigheden gelijk(er) zijn.
 
Reitse zei:
Als ik even kijk naar het gewestelijke schaatsen zie je een aantal dingen ontstaan.
Klik om te vergroten...
Dit is denk ik wel een van de meest gemaakte fouten op dit forum. De ISU is natuurlijk een wereldbond en zal lak hebben aan wat de gewesten van de mass start of andere inovaties vinden. Het schaatsen in Nederland zelf is het probleem dan ook niet. Eerder dat in de rest van de wereld. En als de interesse daar voor innovaties blijft zal de ISU ook voor zijn.

Wat de mass start betreft, een goede visvijver voor het schaatsen is het (niet Olympische) skeeleren. De mass start wordt daar veelvuldig toegepast. Mits het bij het schaatsen ook aanslaat en Olympisch wordt, slagen ze misschien erin om een paar skeeleraars naar het schaatsen toe te trekken. En die willen misschien ook wel voor extra wedstrijdritme de 5 of 10km rijden wat daar weer het niveau omhoog trekt. Zo zal de mass start misschien ook voor die afstanden een extra impuls kunnen zijn.
 
Het halve land staat op het ijs en is helemaal wild van schaatsen. Het grote toernooi in Thialf is nog lang niet uitverkocht.

Waarom zie ik dan nergens op tv reclame vanuit de knsb?
 
Wat de massastart betreft: zou het niet beter zijn om die over een veel kortere afstand te houden? Een semi-marathon gaat het toch nooit worden, maar een 2,500 m massastart lijkt mij bijvoorbeeld bijzonder interessant. Bovendien: als je het op die manier organiseert kan je een toernooi beginnen met heats en eindigen met een soort grote finale tussen bijvoorbeeld de beste 8, of zo. Lijkt me best spectaculair!

OK, het wordt op die manier een soort shorttrack op de lange baan. Maar dat heeft toch misschien ook wel zo z'n charme, nietwaar?
 
ik vind dat helemaal nog niet zo'n slecht idee

behalve dan dat ik vind dat we de massastart een serieuze kans moeten geven. Ooit werd de 100m ingevoerd. Dat heeft toch ook 6 seizoenen bestaan voor het werd afgeschaft. Nou had dat best iets eerder gekund, maar om nou in het 1e seizoen massastart al te zoeken naar alternatieven is wel wat vroeg.
 
Juist bij de massastart hebben we goede mogelijkheden eens te kijken hoe dat in andere disciplines eruit ziet. Het marathonschaatsen is lang zo populair niet als de langebaan, en de wedstrijden hebben vaak het karakter van een stukje schaatsen met dan een eindsprint. Uitzondering was het NK dames op natuurijs.
Het is te eenvoudig om een peloton te controleren omdat de omstandigheden te goed zijn, en het achter iemand aanrijden nou eenmaal veel voordeel oplevert.
Een paar rondjes op een kunstijsbaan levert nou eenmaal geen spannende wedstrijd op. Op bijv een 5 km gaat er echt niet iemand in de aanval, gewoon omdat op een 5 km men echt niet iemand laat gaan.

Maar misschien is het voor sommige hardnekkigen goed om dat eerst even 6 jaar te proberen alvorens tot die conclusie te komen.
 
Het marathonschaatsen is volgens mij (en ook voor mij) voor een groot deel niet spannend en niet boeiend omdat er niet tot nauwelijks buitenlanders meedoen. Er is niet eens een Wereldkampioenschap in! Dat is een fundamenteel verschil met de WB massastart, waar maar drie deelnemers per land zijn en er dus sowieso internationale concurrentie ontstaat. Daarom moet die massastart zeker internationaal een serieuze kans krijgen.
 
Om even weer terug on topic te komen en eens te kijken wat er gedaan kan worden om de sport aantrekkelijker te maken kan je eens terugkijken naar wat evenementen van de laatste tijd.

Er zijn wereldbekers geweest waar flink entreegeld voor diende te worden betaald en er slechts een paar duizend toeschouwers waren. Ook zijn er een paar evenementen geweest waar het gratis entree was. Het ene evenement (Crashed Ice) een grote sponsor had en veel reclame voor was gemaakt en het andere (sprint op de Keizersgracht) een minder grote sponsor had en waar minder voor was geadverteerd.

De evenementen met veel toeschouwers hadden 2 componenten gemeen: Ze waren gratis en de schaatsers kwamen bij de mensen.

Tijdens de wereldbeker werd gezegd dat Crashed Ice spectaculairder zou zijn en daarom meer publiek zou trekken. Het blijkt dat bij een stuk korter baantje met traditioneel schaatsen in een stad toch ook wel vrij veel mensen aanwezig zijn.

Hieruit kan je dus leren dat de schaatssport in meerdere vormen nog steeds populair is. Je zal alleen de sport bij de mensen moeten brengen en niet de mensen naar de sport.

Mijn conclusie is dan ook dat de schaatssport aantrekkelijk genoeg is. Alleen de verdeling in het land en de prijzen zijn niet ok. Schaatsers en de schaatsbond zullen de verantwoordelijkheid moeten nemen om zich bij het grote publiek te laten zien en wedstrijden moeten rijden op een baantje bij de mensen in de achtertuin. Dat kunnen zelfs nog wedstrijden zijn die als trainingswedstrijd worden gebruikt.

Daarnaast zullen de tarieven van de evenementen (wereldbekers, NK, EK, WK) weer normaal moeten worden. Bij een entree van 1 of 2 euro pp zal het ook voor gezinnen leuk zijn om te gaan kijken. Volgens mij maak je de sport alleen op deze manier weer populairder en creëer je zo ook weer een jong publiek dat zelf gaat schaatsen of in ieder geval gaat kijken. Daarnaast zal door een grotere populariteit ook de aandacht van sponsors voor de teams toenemen en daarmee de sport weer nieuw leven worden ingeblazen.

Benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken?
 
1 of 2 euro voor een entreekaartje is wel heel weinig. Kan me herinneren voor wereldbekers 10 GULDEN, en het WK Afstanden 35 GULDEN per dag te hebben betaald. NK was gratis. WK mag wat mij betreft best meer kosten dan een Worldcup, maar NK gratis, dat levert volgens mij duidelijk meer bezoekers op.
 
Ik denk dat het inderdaad een goed idee is om de sport naar de mensen te brengen. De schaatssport in de binnenstad klinkt goed. Een mobiele kunstijsbaan waarop kortebaanschaatsen plaatsvindt als er geen natuurijs is. Niet op tijd maar man tegen man, vrouw tegen vrouw, over 160 of 140 meter. De winnaar gaat door, verliezer gaat naar huis, net zolang tot er 1 man of vrouw over is. Verder nog wat andere activiteiten zoals muziek ed. Dan is er geen nieuw Thialf nodig.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top