Het was na de 500 al gedaan. Als Roest binnen de 1.5 seconden was gebleven had hij een kansje gehad. Een klein kansje, meer niet
Die muts wordt al decennia op het ijs gegooid door een paar fans, is een traditie ondertussen maar niet van de organisatie.
Moet je je voorstellen dat je daar al het DNA uitschraapt, dat mengt en dat er dan in één of ander eng Chinees lab de perfecte schaatser uit wordt gekloond.
En de award voor de meest irritante vragen in een interview ALLERTIJDEN gaat naar de onvolprezen Bertje Maalderink. Niet te geloven!
Dat was denk ik niet realistisch. Roest laat daar misschien 0.1 sec liggen. Op de lange afstanden zat ik te denken aan max 6:17/13:11 voor Stolz Daar gaat hij dik onder. En nog zo'n idioot snelle 1500 m.
Aaaah Joy! Krijg er natte oogjes van, wat een ongelofelijk mooie titel! eigenlijk vond ik dit toernooi leuker dan de coronaspelen van 2022. Het is echt tijd dat we gewoon weer serieus gaan allrounden in de oneven jaren (zo niet jaarlijks!!)
Ik denk dat Nuis nog nooit zo blij is geweest in zijn leven met dat hij er faliekant naast zat met zijn opmerking: Dat het WK Allround winnen er niet inzit voor Beune. https://sportnieuws.nl/schaatsen/ni...ig-het-wordt-heel-lastig-2024030910181818299/
Ik zit eigenlijk te wachten, want zo geïrriteerd kijkt ze, tot ze hem een dreun op zijn neus geeft en zegt Houd nu eindelijk je waffel eens.
Altijd tenenkrommend als er vragen over Nederland geforceerd worden richting buitenlanders, en je weet dat ze het denken maar ze moeten respectvol antwoorden.
Het puntentotaal van Stolz dit toernooi alleen al is genoeg om Kramer op de Adelskalender voorbij te gaan. Als Roest dit toernooi in Salt Lake had mogen rijden (onder goede omstandigheden) dan was het nog steeds erg moeilijk om dit puntentotaal te halen.
Net de trainer van Stolz gesproken (Bob Corby) en hij zegt dat Stolz van plan is nog lang door te gaan. Hij gaat dus niet op die manier een Eric Heiden doen.
Zal ook wel komen doordat Stolz net als iedere topper tegenwoordig, goed geld kan verdienen met schaatsen en Heiden geen cent mocht aannemen om zijn amateur status niet in gevaar te laten komen, en zijn 5 gouden medailles alleen te gelde kon maken door te stoppen met schaatsen.
En toen zat het seizoen er ineens op ... Maar wat was het een mooie laatste vierdaagse en een mooie laatste middag. De 1500 meter van Beune was subliem en op de 5km moest het toch nog even uit het bekende eelt van haar tenen komen. Zouden die ook Goud gelakt zijn? Over haar seizoen schrijft iemand misschien nog ooit een meeslepende roman. Want ze heeft in korte tijd een bijzondere weg afgelegd. Is zij nu vetrokken voor een nieuwe heerschappij? Laten we hopen van niet. Groenewoud was een paar maanden geleden terug nog de gedoodverfde wereldkampioen en het leven van de meeste schaatsers speelt zich af tussen pieken en dalen. Der Anton aus Ti-Alf pakt in de Duitse bergen haar vijfde brons op het WK Allround en dat is misschien geen droomprestatie maar wel tamelijk uniek, schat ik zo in. En zo is er een heuse 123 voor de Oranje dames. Pas de tweede in de geschiedenis. Bijzonder hoor. De komende twee seizoenen zullen ze op moeten passen voor Lollobrigida, want die is nu alweer helemaal terug en zal richting de Spelen in eigen land alleen maar sterker en gemotiveerder terug komen. Mei Han is één van de revelaties van het seizoen en zal ook mee gaan zingen. En wie weet, is Binyu Yang in haar slipstream ook nog tot mooie dingen in staat. Wiklund had door ziekte een lastig seizoen, maar zal in November vast weer met een fris gezicht en een vrolijke glimlach de handschoen opnemen. Al rijdt Ragne vooral voor haar plezier. De tiende plek van Greta Myers met een setje prima tijden geeft mij de hoop dat ook zij met die typische Amerikaanse winnaarsmentaliteit steeds dichterbij kan gaan sluipen. In het Amerikaanse kamp zullen ze met Stolz als nieuwe uithangbord vast weer groots durven dromen. Verder zullen zeker ook Horikawa en wellicht ook Lovas nog uit kunnen groeien tot geduchte tegenstanders. Sowieso was het een fraai toernooi met prima tijden. En dan presenteer ik nu een hele grote zachte veer. En die mag wat bij betreft heel diep in de ... ehh ... schaatsbroek van Patrick Roest. Want wat heeft hij een geweldige tweede dag gereden. Eerst liet hij zich in een direct duel met straaljager Stolz niet compleet omverblazen en daarna deed hij op de tien kilometer het enige wat hij nog kon doen. Hij ging ervoor, viel aan, dook de 29'ers in, hield die even vast, gaf alle Oranje fans nog wat laatste beetjes schitterende hoop op de ultieme sensatie, maar stierf uiteindelijk met beide armen op zijn benen en knieën in schitterende schoonheid. Als een grote kampioen. En daarachter bracht hij Stolz toch even aan het twijfelen. Heel eventjes dan. Al leek die fluitend lage 31'ers aaneen te rijgen alsof hij alvast in gedachten een kleine groene kralenketting met een lintje in de kleuren van de Duitse vlag van zijn opa aan het knutselen was. "Kijk Opa! Een Lauwerkrans!" Sommige dingen wennen snel, maar wat deze jongen van 19 dit seizoen en ook dit toernooi weer heeft laten zien, grenst aan het onmogelijke. Ook op deze tien eindigt hij gewoon voor Swings en maar vlak achter mannen als Engebraten, Malfatti en Eitrem. En dan kwam ie nog niet eens half dood over de streep. Waarschijnlijk was zijn rit in van de vlakste van het hele stel. Hoe kan dat toch als je tegelijkertijd ook mannen als Dubreuil, Murakami en Shinhama af kan troeven? Wie weet waar zijn doelen volgend jaar liggen. En in het Olympische seizoen. Het is in elk geval een zegen om deze jongen erbij te hebben in ons kleine schaatsende circusje dat zo bescheiden de wereld over trekt. Dat Engebraten uiteindelijk nog het brons pakte, had ik niet verwacht. Niet na dag 1 en ook niet na de 1500 meter. Die 1500 meters moet ik trouwens nog even terug gaan kijken, want waren die geweldig!!! Op de tien was het weer ouderwets genieten. Allereerst natuurlijk van Ghiotto die nog vol de aanval op het brons inzette. Als Groot Ghiotto liefhebber vind ik het niets eens erg dat hij het net niet heeft gehaald, want ik gun die Noren ook altijd een medaille op het WK Allround. Waar zou dat toernooi zijn geweest in al die Nederlandse jaren van heerschappij zonder de Noren op het ijs en de Noorse fans in het stadion? Eitrem leek aardig op weg in die heerlijke rit waarin hij eerst Swings vakkundig van het podium schaatste en vervolgens met een aantal lage dertigers nog Ghiotto van zich af wist te slaan. Maar toen kwam Engebraten dus nog om de hoek piepen. Voor Pedersen zat het er niet meer in. Die zat met zijn hoofd waarschijnlijk al ergens op een stukje gras in de zon met zijn vrouw en zoontje. Vrij! Klaar voor een nieuw leven. Maar Engebraten had zijn kop er wel bij. En razend knap dat hij op het moment suprême ook die halve dertigers op de klok kon zetten en nu eens niet grandioos stuk ging. Veertien seconden van zijn PR af, dat doe je ook niet elke dag. Al kwam Stolz in de buurt met zijn dertien tellen. Jordan, Jordan, Jordan, waarom sprintte je in die laatste 2 rondjes nog niet net even naar plek 1 op de Adelskalender? Ja, het was mooi. Over acht maanden gaat het weer verder, met veel dezelfde hoofdrolspelers en vast een paar nieuwe. Die Di Stefano is wat mij betreft een loeigevaarlijke Italiaan. Dat is een soort opgeblazen pocketversie van Ghiotto, inclusief een schitterende schwung. En wat Sasaki hier liet zien, was ook niet misselijk. Gaat hij dan eindelijk doen wat Shirahata, Noake en Ichinohe net niet lukte? Zo zijn er altijd pareltjes die uit kunnen groeien tot briljanten. En dan heb je Stolz. Een diamant van een schaatser. En wat heeft die ons een prachtig WK gegeven. Niet alleen bij de Allrounders maar zeker ook bij de Sprinters.